Bloemen bij de finish

Het is niet de eerste keer dat een ploeg in z’n kampioenswedstrijd door het ijs zakt. En het is ook niet de eerste keer dat het bij Excelsior gebeurd. Vraag maar aan AZ hoe dat in 2007 ging. Voor een klein clubje heeft Excelsior toch een aardige rol gespeeld in de eredivisie dit seizoen. Gewonnen van bekerwinnaar Vitesse, gelijk tegen Ajax en gewonnen van Feyenoord.

Een wonderlijk fenomeen blijft het, kampioenswedstrijden. Ik heb er zelf nooit eentje gespeeld, wegens een totaal gebrek aan talent, maar afgelopen zaterdag was ik bij AFC Zaterdag 1 aan het kijken, die konden ook kampioen worden. Alles klopte: een heerlijk zonnetje, laagvlieger Woudenberg (niet te verwarren met  Woudenstein)  als tegenstander en vaste supporter Sjaak Swart langs het veld. Swart is daar als supporter van het team van zijn kleinzoon. Hij heeft gedurende de hele wedstrijd een coachende rol naar de scheidsrechter: “Hey vuile schimmel, zie je dat dan niet? Blinde, je geeft geeneens free kick! Ongelooflijk!’’ en is nooit te beroerd om wat afbouwende kritiek op de jongens te geven: ‘’Ik ga naar huis, als jullie zo voetballen dan kan ik verdomme net zo goed naar huis!’’ Uiteraard ging hij niet naar huis, dus de scheidsrechter kreeg nog wat gratis adviezen van Mister Ajax: ”Hey dooie, zou je niet eens affluiten? Het is tijd hoor!”  Lees verder

Piet Keizer

Je kon hem zomaar tegenkomen en dat gebeurde me dan eens in de zoveel jaar ook. Gewoon overdag in een kroeg in Oud West of in een niet al te kakkineus deel van Oud Zuid. Op het oog een  doodgewone Amsterdammer die doodgewoon de krant zat te lezen onder het genot van een kopje koffie. Maar laten we wel wezen:  wie een karrenvracht aan landstitels, bekers, drie Europacups en een wereldbeker met Ajax heeft gewonnen is geen doodgewone Amsterdammer meer, al deed Piet Keizer nog zo z’n best om op te gaan in de krioelende mensenmassa. Zijn uiterlijke verschijning, ietwat corpulent en grijzend, deed niet vermoeden dat hij vroeger de frêle linksbuiten van het grote Ajax uit de jaren zeventig was. Misschien wel de beste voetballer die ooit op de Nederlandse velden heeft rondgelopen. Beter dan Cruijff? Ik ken mensen die hem hebben zien spelen en die zeggen van wel. “Cruijff was de beste, maar Keizer was beter”, schreef wijlen Nico Scheepmaker ooit. Ik durf het niet te zeggen.  Lees verder

DFDS-reis Newcastle en Middlesbrough

img_20161018_0001Een Twentefan, een Den Haag-fan en een Ajacied worden met z’n drieën door DFDS op pad gestuurd om het verschil te testen tussen een wedstrijd in het Championship en eentje in de Premier League. De twee hoogste voetbalklassen in Europa’s voetbalwalhalla: Engeland. Het klinkt als het begin van een slechte grap, maar dat was de werkelijke setting het afgelopen weekend! Onze eerste wedstrijd is op zaterdagmiddag de Championship-wedstrijd Newcastle United- Brentford. Ja wel, Newcastle United speelt dit seizoen op het tweede niveau terwijl de club in alles een Premier League -club is. De bruisende stad, het majestueuze St. James’ Park midden in het centrum van Newcastle en natuurlijk de enorme achterban. Het stadion zit bij thuiswedstrijden nog steeds bomvol. ‘The Magpies’ zijn ook na de teleurstellende degradatie van vorig seizoen nog springlevend. In niets is te merken dat we hier ‘maar’ naar een wedstrijd op het tweede niveau  kijken. Daar is de club simpelweg te groot voor.

In het Championship spelen dit seizoen wel meer gevallen grootmachten, zoals Aston Villa, Fulham, Leeds United en QPR. Terwijl wij genieten van pie en pints wint Newcastle United, met Vurnon Anita in de basis, met 3-1 van de gasten. Ik ben een blij man. Niet alleen omdat we een leuke wedstrijd hebben gezien en een lekker biertje hebben gedronken, maar ook omdat ik bij de bookmakers onder de tribunes de uitslag goed heb gegokt. Voor een inzet van tien pond krijg ik er dik zeventig voor terug en zo is een complete dag eten en bier drinken snel terugverdiend. Zo’n gokje geeft een leuke extra dimensie aan het kijken naar de wedstrijd. Zo juich ik stiekem toch zachtjes voor de eretreffer van Brentford die mij die zeventig piek oplevert. Lees verder

Lieve Belgen, Don’t believe the hype

belgische vlagLieve Belgen. Ik hou van jullie land. België is tof. Mensen zijn er niet zo lomp als in Nederland. Nergens kun je lekkerder mosselen eten dan in mijn fantastische Antwerpen op de Groenplaats, onder het genot van een heerlijke De Koninck. Brussel is statig. Brugge is mooi. Nergens kun je lekkerder wandelen dan in de Ardennen. Vrouwen met een mooi Vlaams accent kunnen alles van me gedaan krijgen. Ik ga komende maand dan ook met een mooie Gentse dame op vakantie. Kortom: ik hou van België. Wat ik ook altijd zo lief vond aan jullie was jullie bescheidenheid. Jullie wisten ook wel dat jullie na Oost-Albanië de slechtste autowegen van Europa hebben. En dat Luik qua lelijkheid de Wibautstraat van de wereld is. En dat jullie voetbalstadions bij ons in de Eredivisie nooit goedgekeurd zouden worden wegens totale bouwvalligheid. En dat jullie nationale team het net altijd wat minder deed dan het Nederlandse team, ach. Dat was nou eenmaal zo. Lees verder

De afscheidswedstrijd

in den ban van rodneyVandaag is het precies achttien jaar geleden dat ik stopte met voetballen. Mijn passieve voetbalcarrière is meerderjarig geworden. We speelden die dag met Pancratius 7 (een verzameling kroegvedettes uit Amsterdam-West, Sloten en Badhoevedorp) uit bij RKAVIC 12 in Amstelveen, in de donkerste spelonken van de Amsterdamse onderbond. Nou was niet alles vroeger beter, maar het weer was die dag fantastisch, in tegenstelling tot het ijskoude weer van vandaag. Een fijn stukje over de twintig graden en een uitbundig schijnend zonnetje. Veld 3 rook heerlijk naar vers gemaaid gras. Naast het doel aan de kantinekant lag een hond aan zijn ballen te likken. Een oude man met een halve sigaar in zijn mond stond langs de kant. Dat was de ambiance van mijn afscheidswedstrijd. Lees verder

Uittenues

ajax uit 2015-2016Het is zo voorspelbaar als pissen na het drinken van vijf liter bier, elk jaar zo rond eind april. De nieuwe uitvoetbalshirts voor het komende seizoen komen uit en op alle sociale media barst een tsunami van veelal negatieve kritieken los. Uitshirts zijn bedoeld om voetbalfans jaarlijks geld uit hun zakken te kloppen, want het thuisshirt verandert op details na meestal niet, dus dat kan jaren mee. En aangezien er veel meer mensen met een slechte dan met een goede smaak op de wereld bestaan is het logisch dat de shirts bijna elk jaar van een welhaast niet te evenaren affreusheid zijn. Lees verder

Mannen vechten nooit met mama

frank en carla van puttenHet is een beetje het verhaal van mijn leven: ik weet altijd alles als laatste van iedereen. Als twee mensen die ik ken blijkbaar al twee maanden de kalk van het plafond neuken met elkaar ben ik die sukkel die op een avond tegen een vriend zegt:
‘Zie ik A en B daar nou staan zoenen?! Dat geloof je toch niet!’
‘Rod, ze wonen al zowat samen, dat weet iedereen.’
‘Oh… eh… ja…. o.k…’

En zo las ik afgelopen week dus van het werkelijk ge-nia-le plan van de Braziliaanse club Sport Club do Recife: om het supportersgeweld te beteugelen zet die club tegenwoordig de moeders van de hooligans in als steward. Ik dacht iets heel nieuws te lezen, maar m’n gabber Marcel kende dit nieuws natuurlijk al weken. Lees verder

Ziggo-droom

calimeroDus. Ajax heeft een nieuwe hoofdsponsor. Ziggo. Dan is het in deze tijden waarin mensen met de dag gekker worden natuurlijk een kwestie van seconden voordat de eerste sneue flapdrol van een rivaliserende club op zijn Twitter-account meldt dat hij ‘zijn Ziggo-abonnement op gaat zeggen, want ik ga niet #020 sponsoren #100%-anti-ajakkes’ en meer van dat soort capuchonnen-retoriek. Of in dit geval Calimero-retoriek want wat laten die mensen zich kennen zeg…. Lees verder

Onversneden Voetbalromantiek

jos ajax 4Stel je eens voor: een wedstrijd in het hedendaagse profvoetbal waarbij de politie zo goed als onzichtbaar is. Een wedstrijd waarbij geen opgefokte ventjes met capuchonnetjes op hun lelijke hoofden op zoek zijn naar tegenstanders om mee te vechten. Van die puisterige ventjes die heel hard roepen dat ze “Amsterdam Hooligans!!” zijn, maar die gewoon in Koog aan de Greppel wonen. Jongetjes die zielsgelukkig mogen zijn dat er bij het stadion alleen maar ID-controle is en geen IQ-controle, want anders zouden ze nooit een wedstrijd mogen zien… Als je die mannetjes dus wegdenkt bij een gemiddelde competitiewedstrijd dan hou je het leuke publiek over. Afgelopen woensdag was er dus zo’n wedstrijd: JOS/Watergraafsmeer-Ajax. Amsterdamse clubs onder elkaar en ook supporters die voor de verandering eens grotendeels uit Amsterdam en omgeving kwamen. Het poëtische spandoek: “Wij zijn JOS, Ajax is de klos!”, de hilarische stadionspeaker van JOS (“Ajax komt op 0-8, wederom Milik, het is wel weer genoeg zo.”) en vooral de prettige sfeer op de tribunes: het was mooi. Onversneden voetbalromantiek. Slechts de bierprijzen verraadden dat we ons toch echt in 2014 bevonden. Lees verder

Jan Wouters wordt gemist

U17 Germany v U17 Netherlands - International FriendlyEigenlijk is het natuurlijk om in je broek te zeiken van het lachen, als het niet zo intens sneu was. Martin van Geel, de technisch directeur van Feyenoord kondigde vorige week glunderend aan, dat de club er na driekwart jaar (!!) onderhandelen uit was gekomen met verdediger Terence Kongolo. Terence heeft bijgetekend, de vlag kon uit in Rotterdam…. Driekwart jaar…. Voor de duidelijkheid: we hebben het hier niet over een grote mijnheer die gelouterd is in het Europese topvoetbal, die dinertjes kan organiseren met kampioenschalen als borden, hier en daar al een paar Europacupjes heeft binnengesleept en die zijn ploeg op sleeptouw kan nemen als het even niet loopt.

Neen. We hebben het hier over een piepjonge verdediger die nog geen heel seizoen heeft gespeeld… Lees verder