Al kennen we je beter als Appie. Iets meer dan 30 jaar geleden in 1986, nog ver voor jouw geboorte, gebeurde er in de zomer voor het nieuwe seizoen, ook iets ergs met een groot talent dat bij Ajax speelde. Rob de Wit. Prachtige linksbuiten. Die kreeg op vakantie in Spanje een hersenbloeding. Zijn medespelers stuurden een lollige kaart naar zijn ziekbed waarop stond: ‘Beterschap Robbie! We wisten trouwens niet eens dat je hersens had.’ Er gaat toch ook niks boven die fijnbesnaarde voetbalhumor, wat jij, Appie? Lees verder
Category Archives: Voetbalbrieven
Brieven aan beroemde, en minder bekende, (ex)voetballers
Beste Justin Kluivert,
Jouw eredivisiedebuut vorige maand, uit tegen PEC Zwolle, zag ik vanuit mijn stamkroeg De Gouden Florijn, in de Jordaan, niet ver van de Karthuizerbuurt waar jij opgroeide. Een van mijn medestamgasten vertelde een mooi verhaal. Hij was een paar jaar geleden met zijn vrienden een balletje aan het trappen op het Karthuizerpleintje toen er een paar kinderen vroegen of ze mee mochten voetballen. ‘Natuurlijk’, zeiden de jongens. Wat hadden ze immers te vrezen van een paar kinderen? Welnu, dat hebben ze geweten. Ze werden compleet dronken gespeeld door jou en je vriendjes die allemaal in de Ajax-jeugd voetbalden. Zo leerde mijn kroegmakker jou kennen. Lees verder
Beste Siem de Jong,
Natuurlijk hoop ik dat er dit seizoen een einde komt aan de hegemonie van de gebroeders De Jong in de Eredivisie. Sinds 2010 is er altijd eentje van jullie kampioen geworden. Luuk in 2010 met FC Twente, jij van 2011 tot en met 2014 bij Ajax en Luuk de afgelopen twee seizoenen bij PSV. Nu jullie voor het eerst in het betaalde voetbal bij elkaar spelen bij PSV hoop ik daar dus niet op. Niet dat ik het jullie niet gun om samen kampioen te worden, maar niet in dit shirt. De enige De Jong waarvan ik dit jaar hoop dat hij kampioen wordt is Frenkie.
Jij in een PSV-shirt. Het blijft wennen Siem, maar ik ben door de loop der jaren wel wat Ajacieden in een PSV-shirt gewend. Vanenburg, Arnesen, Koeman, Lerby, Kieft, Wouters, Vink, Jonk, Menzo, Reiziger, Van der Meyde en nota bene ons Champions League-goudhaantje Patrick Kluivert. En dan vergeet ik er nog een paar. En Frankie Rijkaard liet zich in 1987 bijna voor een stereotoren verleiden tot een overgang naar Eindhoven. Echt wennen doet het eigenlijk nooit, zo’n Ajacied in een PSV-shirt, maar goed we heten nou eenmaal niet allemaal Sjaak Swart, Paolo Maldini en Francesco Totti die hun hele leven monogaam zijn aan één club. Lees verder
Beste Nemanja Gudelj
Helaas heb ik het voetbaltalent van m’n ouwe opoe geërfd. Ik kan er geen reet van. In de jaren negentig was ik een bezienswaardigheid op de velden in Amsterdam en in de rest van Noord-Holland: een rechtsbuiten met twee linkervoeten, dat was zelden vertoond. Waarom rechtsbuiten? Daar liep ik het minst in de weg. Mijn beste momenten vonden altijd plaats in de derde helft, als koning van de kantine. Ik kijk daarom nog steeds met bewondering naar mensen die mijn favoriete sport wel goed kunnen uitoefenen. Niet met jaloezie. Ik weet heel goed wat ik wel en ook zeker wat ik niet kan en bewonder mensen die iets kunnen wat ik niet kan.
Zoals mij zitten er nog meer mensen op de tribune bij Ajax. Pak ‘m beet 99% van de mensen in het publiek kunnen nog geen strandbal hooghouden of pretenderen een topper te zijn als rechtsbuitenadem van het twaalfde bij de plaatselijke FC. En daarnaast werken we allemaal hard om ons seizoenkaartje te kunnen betalen. En jij, Nemanja Gudelj, jij hebt het voorrecht om voor onze favoriete club te mogen spelen. Tegen een aanzienlijke vergoeding. Hartstikke goed. Voetballers zijn artiesten en die mogen royaal beloond worden, vind ik allemaal prima. In ruil voor jouw vorstelijke paycheck hoef jij alleen maar je stinkende best te doen. Voor dat shirt, voor jezelf en voor ons. Lees verder
Beste Viktor Fischer,
Afgelopen zondag, kijkend naar de enige echte klassieker die Nederland rijk is, Feyenoord-Ajax, moest ik ineens aan je denken. Dat ik ineens aan je moest denken komt omdat ik je de week ervoor nog bij Middlesbrough-Watford zag. Jawel, ik was in Middlesbrough, in het Riverside Stadium. Ik was eerlijk gezegd vergeten waar je ook al weer heen was gegaan na Ajax en ineens zag ik het. Viktor Fischer die zijn carrière als een komeet begon bij Ajax, die alles in zich had om binnen een paar jaar aan de Europese top te staan, die Viktor Fischer was in de tweede helft aan het warmlopen en stond een beetje rek- en strekoefeningen te doen tegen de cornervlag. En dan mocht je nog niet eens invallen terwijl jullie achter stonden. Ik kon het allemaal goed zien, want ik zat laag op de tribune precies achter de goal bij die cornervlag.
Het is dat ik zo’n viriele jongeman ben, maar anders was ik in snikken uitgebarsten bij het beeld van jou, rekkend aan een cornervlag bij een club die qua prestatie en locatie één op één vergelijkbaar is met een club als Roda JC. Een team vol matig getalenteerde houthakkers die in de onderste regionen van de competitie voetbalt en dan ook nog eens in een weinig inspirerende omgeving. Daar slijt het voormalige raspaardje van Ajax nu zijn dagen, op de bank. Jij hebt meer talent in je kleine teen dan je ploeggenoten in hun hele lijf. Een Porsche met een deukje in een garage vol roestige Ford Taunussen. Lees verder
Beste Josep Guardiola,
Het was mijn grote voetbalheld, Marco van Basten, die zich ergens begin jaren negentig in een interview liet ontvallen dat een bijstandsuitkering ‘een tonnetje’ was. San Marco dacht echt dat mensen met een uitkering 100.000 gulden kregen. Een held op het veld dus, maar de realiteit van wat zich buiten het stadion afspeelde was hem volkomen vreemd. Dat hij een behoorlijk scheve kijk op de samenleving had (hopelijk is hij nu iets wereldwijzer) is natuurlijk ook niet zo vreemd. Een voetballer als hij verdiende buitensporig veel geld bij AC Milan en werd omringd door andere jetsetvoetballers die ook belachelijk veel geld verdienden. En in Lires leek het nog veel meer, dus onze Marco was het overzicht wellicht een beetje kwijt. Met de ‘gewone’ Italiaan kwam hij slechts in aanraking als hij daar een handtekening aan moest uitdelen. Lees verder
Beste Pepe,
Van harte gefeliciteerd met jullie EK-zege. Jullie hebben dan weliswaar niet de harten van de voetballiefhebbers veroverd maar wel de Europese titel. En dat is waar het uiteindelijk om gaat. Een team dat speelde met de Machiavellistische opvatting dat het doel de middelen heiligt. Een lelijke kampioen is ook een kampioen. Wat betreft is jullie team te vergelijken met het (West-)Duitsland uit de eind jaren tachtig, begin jaren negentig van de vorige eeuw. Met jou in de rol van de immer zuigende Lothar Matthäus. En natuurlijk jullie ietwat narcistische, maar godverdomd getalenteerde sterspeler Ronaldo. Het is een team waar je heerlijk tegen kunt zijn. A team you love to hate.
Ik had vooraf niet echt een favoriet voor de finale. Ik had het Frankrijk wel gegund om die zure naziheks van Le Pen de mond te snoeren met haar racistische geblaat over de donkere spelers. En Portugal gunde ik het eigenlijk maar om één reden: jullie narcistische aanvoerder en sterspeler. Iedereen kan natuurlijk vinden van hem wat hij of zij wil (over-ijdel, jankerig, megalomaan, altijd verongelijkt foeterend op zijn teamgenoten en noem het allemaal maar op) maar als er één speler rondloopt met een arbeidsethos waar je ‘mijnheer’ tegen zegt dan is hij het. Lees verder
Beste Antonin Panenka,
Rond de datum dat u die winnende penalty er zo legendarisch in stiftte tegen West-Duitsland waren mijn ouwelui mijn moeders verjaardag aan het vieren. Negen maanden later kwam ik luid krijsend ter wereld en kreeg de wereld er een nieuwe voetbalfan bij. Ik volgde vanaf dat ik een jaar of zes was letterlijk alles en ik hield dat hele alles ook bij in schriftjes. Een onvervalste statistieken-nerd, dat was ik. Over die penalty van u, bijvoorbeeld, wist ik als klein kind al alles te vertellen. Die encyclopedische feitenkennis die ik er van kleins af aan met militaire discipline heb ingestampt maakt dat mensen mij dezer dagen graag in hun team hebben als er voetbalquizzen zijn.
Zelf voetballen, dat is helaas een ander verhaal. Ik kan er niet veel van. Ik had een redelijk goed en zuiver schot in mijn rechtervoet, maar dat compenseerde mijn hopeloze gebrek aan snelheid en techniek bij lange na niet. Door dat zuivere schot, mijn enige wapen, mocht ik soms wel penalty’s nemen. Alleen speelde ik als ontstellend matige voetballer ook vaak in ontstellend matige ploegen die meestal in de verdrukking stonden en dus niet al te vaak in het vijandelijk strafschopgebied kwamen. Lees verder
Beste Ronald de Boer,
Als voetballer en ook als voetbalanalist heb ik je hoog zitten. En onlangs zag ik je als gast bij ‘De grote hiha hondelul voetbalshow’ in Haarlem en daar was je zelfs nog ontzettend grappig ook. Kortom, je lijkt me een geschikte gozer. Maar vertel eens, Ronald: wat vind je nou echt van dat WK in Qatar? Wij weten allemaal dat Qatar jou een paar roestige stuivertjes betaalt om hun WK te promoten en jij weet op jouw beurt: niet bijten in de hand die je voedt. Helaas kleeft er nogal wat bloed aan die Qatarese handen en wassen ze diezelfde handen in het troebele water van de onschuld, maar dat wuif jij weg. Al die honderden slachtoffers uit Nepal en India die zich in ruil voor een hongerloontje letterlijk hebben doodgewerkt aan de stadions? Ronald de Boer haalt zijn schouders op. Mensenrechten? Ach. Heeft Qatar dit WK aan steekpenningen te danken? Hoe kom je er bij? Corruptie? Nooit iets van gezien. Hitte? Joh, stadions zijn gekoeld. Welnee, constant maar die blijde boodschap dat Qatar een fantastisch toernooi gaat organiseren! Joechei! Met die tactiek ruimde ik mijn slaapkamer vroeger ook op als kind: op het oog netjes om mijn ouders tevreden te houden, maar als je even verder keek zag je dat alle rommel onder het bed was geflikkerd. Lees verder
Beste Peter Bosz,
Een kennis van mij vindt altijd iedereen een lul tot het tegendeel bewezen is. Totaal het tegenovergestelde van hoe ik in de wereld sta. Iedereen begint bij mij met een tien. Die kunnen mensen behouden, maar er kunnen natuurlijk ook punten af gaan. Als ik je een stomme eikel vind kom je sowieso uit op een onvoldoende en als ik je echt een totale nul vind dan hoef ik helemaal niks met je te maken te hebben. Kortom: iedereen krijgt van mij de kans om te bewijzen dat hij of zij oké of zelfs geweldig is, tot het tegendeel is bewezen.
Dat geldt voor de mensen die ik leer kennen, maar dat geldt ook voor iedereen die in dienst staat van het eerste elftal van mijn favoriete voetbalclub. En dat ben jij dus vanaf komende zomer. Prima. Laat het maar zien, zou ik zeggen. Als coach van Heracles en Vitesse liet je je ploegen leuk en attractief voetballen. Ofschoon het werken bij die clubs natuurlijk niet te vergelijken is met het werken in de slangenkuil Ajax en de druk die er bij een club als Ajax komt kijken. En onderschat daarin de druk van de supporters niet. Die kunnen een trainer maken of breken en ik heb er vele gebroken zien worden in de Arena. Lees verder