Stel je eens voor: een wedstrijd in het hedendaagse profvoetbal waarbij de politie zo goed als onzichtbaar is. Een wedstrijd waarbij geen opgefokte ventjes met capuchonnetjes op hun lelijke hoofden op zoek zijn naar tegenstanders om mee te vechten. Van die puisterige ventjes die heel hard roepen dat ze “Amsterdam Hooligans!!” zijn, maar die gewoon in Koog aan de Greppel wonen. Jongetjes die zielsgelukkig mogen zijn dat er bij het stadion alleen maar ID-controle is en geen IQ-controle, want anders zouden ze nooit een wedstrijd mogen zien… Als je die mannetjes dus wegdenkt bij een gemiddelde competitiewedstrijd dan hou je het leuke publiek over. Afgelopen woensdag was er dus zo’n wedstrijd: JOS/Watergraafsmeer-Ajax. Amsterdamse clubs onder elkaar en ook supporters die voor de verandering eens grotendeels uit Amsterdam en omgeving kwamen. Het poëtische spandoek: “Wij zijn JOS, Ajax is de klos!”, de hilarische stadionspeaker van JOS (“Ajax komt op 0-8, wederom Milik, het is wel weer genoeg zo.”) en vooral de prettige sfeer op de tribunes: het was mooi. Onversneden voetbalromantiek. Slechts de bierprijzen verraadden dat we ons toch echt in 2014 bevonden.
Eigenlijk was het een wedstrijd die iedereen het liefst op sportpark Drieburg had gezien. Gezellig met 4000 man op elkaar geplakt. Broodje bal en een pilsje in de knuisten, meedoen aan de tombola en dan een knoert van een osseworst winnen die nog net twee dagen houdbaar is. De charme van de amateurclub. Helaas, dat ging niet, dus het beste alternatief was het Olympisch Stadion. Daar waren we aanvankelijk een beetje sceptisch over maar na woensdag is zo ongeveer iedereen die bij de wedstrijd was en die ik sprak om: Ajax moet vaker gebruik maken van het Olympisch Stadion. Er kunnen nog maximaal 20.000 mensen in. Dat is ideaal als Ajax voor de beker bijvoorbeeld weer eens een eerstedivisie- of amateurclub loot. Met 10.000 man in het Olympisch zitten geeft een sfeervollere ambiance dan met diezelfde 10.000 in een galmende Arena.
Al besef ik dat het niet altijd haalbaar is. Ook de gecapuchonneerde brigades van verschillende clubs gaan dit natuurlijk oppakken en als er een eerstedivisieclubje met een aardige harde kern (bijvoorbeeld FC Den Bosch of NEC) naar het Olympisch komt dan verdwijnt de romantiek zoals die er afgelopen woensdag was natuurlijk snel. Voorlopig koester ik deze prachtige avond en hoop ik dat we nog eens zoiets mee mogen maken. Dit soort wedstrijden zijn voor mij de lekkere krenten in de pap. Meer dan de gemiddelde Champions League-wedstrijd van Ajax, al begrijp ik natuurlijk ook wel dat Ajax er weinig tot niets aan overhoudt. Commercie en onversneden voetbalromantiek verdragen elkaar helaas slecht.