Al kennen we je beter als Appie. Iets meer dan 30 jaar geleden in 1986, nog ver voor jouw geboorte, gebeurde er in de zomer voor het nieuwe seizoen, ook iets ergs met een groot talent dat bij Ajax speelde. Rob de Wit. Prachtige linksbuiten. Die kreeg op vakantie in Spanje een hersenbloeding. Zijn medespelers stuurden een lollige kaart naar zijn ziekbed waarop stond: ‘Beterschap Robbie! We wisten trouwens niet eens dat je hersens had.’ Er gaat toch ook niks boven die fijnbesnaarde voetbalhumor, wat jij, Appie? Lees verder
Category Archives: Voetbal
Allerhande verhalen over voetbal, brieven aan beroemde (ex)voetballers en nog veel meer!
Bloemen bij de finish
Het is niet de eerste keer dat een ploeg in z’n kampioenswedstrijd door het ijs zakt. En het is ook niet de eerste keer dat het bij Excelsior gebeurd. Vraag maar aan AZ hoe dat in 2007 ging. Voor een klein clubje heeft Excelsior toch een aardige rol gespeeld in de eredivisie dit seizoen. Gewonnen van bekerwinnaar Vitesse, gelijk tegen Ajax en gewonnen van Feyenoord.
Een wonderlijk fenomeen blijft het, kampioenswedstrijden. Ik heb er zelf nooit eentje gespeeld, wegens een totaal gebrek aan talent, maar afgelopen zaterdag was ik bij AFC Zaterdag 1 aan het kijken, die konden ook kampioen worden. Alles klopte: een heerlijk zonnetje, laagvlieger Woudenberg (niet te verwarren met Woudenstein) als tegenstander en vaste supporter Sjaak Swart langs het veld. Swart is daar als supporter van het team van zijn kleinzoon. Hij heeft gedurende de hele wedstrijd een coachende rol naar de scheidsrechter: “Hey vuile schimmel, zie je dat dan niet? Blinde, je geeft geeneens free kick! Ongelooflijk!’’ en is nooit te beroerd om wat afbouwende kritiek op de jongens te geven: ‘’Ik ga naar huis, als jullie zo voetballen dan kan ik verdomme net zo goed naar huis!’’ Uiteraard ging hij niet naar huis, dus de scheidsrechter kreeg nog wat gratis adviezen van Mister Ajax: ”Hey dooie, zou je niet eens affluiten? Het is tijd hoor!” Lees verder
Piet Keizer
Je kon hem zomaar tegenkomen en dat gebeurde me dan eens in de zoveel jaar ook. Gewoon overdag in een kroeg in Oud West of in een niet al te kakkineus deel van Oud Zuid. Op het oog een doodgewone Amsterdammer die doodgewoon de krant zat te lezen onder het genot van een kopje koffie. Maar laten we wel wezen: wie een karrenvracht aan landstitels, bekers, drie Europacups en een wereldbeker met Ajax heeft gewonnen is geen doodgewone Amsterdammer meer, al deed Piet Keizer nog zo z’n best om op te gaan in de krioelende mensenmassa. Zijn uiterlijke verschijning, ietwat corpulent en grijzend, deed niet vermoeden dat hij vroeger de frêle linksbuiten van het grote Ajax uit de jaren zeventig was. Misschien wel de beste voetballer die ooit op de Nederlandse velden heeft rondgelopen. Beter dan Cruijff? Ik ken mensen die hem hebben zien spelen en die zeggen van wel. “Cruijff was de beste, maar Keizer was beter”, schreef wijlen Nico Scheepmaker ooit. Ik durf het niet te zeggen. Lees verder
Beste Justin Kluivert,
Jouw eredivisiedebuut vorige maand, uit tegen PEC Zwolle, zag ik vanuit mijn stamkroeg De Gouden Florijn, in de Jordaan, niet ver van de Karthuizerbuurt waar jij opgroeide. Een van mijn medestamgasten vertelde een mooi verhaal. Hij was een paar jaar geleden met zijn vrienden een balletje aan het trappen op het Karthuizerpleintje toen er een paar kinderen vroegen of ze mee mochten voetballen. ‘Natuurlijk’, zeiden de jongens. Wat hadden ze immers te vrezen van een paar kinderen? Welnu, dat hebben ze geweten. Ze werden compleet dronken gespeeld door jou en je vriendjes die allemaal in de Ajax-jeugd voetbalden. Zo leerde mijn kroegmakker jou kennen. Lees verder
Beste Siem de Jong,
Natuurlijk hoop ik dat er dit seizoen een einde komt aan de hegemonie van de gebroeders De Jong in de Eredivisie. Sinds 2010 is er altijd eentje van jullie kampioen geworden. Luuk in 2010 met FC Twente, jij van 2011 tot en met 2014 bij Ajax en Luuk de afgelopen twee seizoenen bij PSV. Nu jullie voor het eerst in het betaalde voetbal bij elkaar spelen bij PSV hoop ik daar dus niet op. Niet dat ik het jullie niet gun om samen kampioen te worden, maar niet in dit shirt. De enige De Jong waarvan ik dit jaar hoop dat hij kampioen wordt is Frenkie.
Jij in een PSV-shirt. Het blijft wennen Siem, maar ik ben door de loop der jaren wel wat Ajacieden in een PSV-shirt gewend. Vanenburg, Arnesen, Koeman, Lerby, Kieft, Wouters, Vink, Jonk, Menzo, Reiziger, Van der Meyde en nota bene ons Champions League-goudhaantje Patrick Kluivert. En dan vergeet ik er nog een paar. En Frankie Rijkaard liet zich in 1987 bijna voor een stereotoren verleiden tot een overgang naar Eindhoven. Echt wennen doet het eigenlijk nooit, zo’n Ajacied in een PSV-shirt, maar goed we heten nou eenmaal niet allemaal Sjaak Swart, Paolo Maldini en Francesco Totti die hun hele leven monogaam zijn aan één club. Lees verder
Beste Nemanja Gudelj
Helaas heb ik het voetbaltalent van m’n ouwe opoe geërfd. Ik kan er geen reet van. In de jaren negentig was ik een bezienswaardigheid op de velden in Amsterdam en in de rest van Noord-Holland: een rechtsbuiten met twee linkervoeten, dat was zelden vertoond. Waarom rechtsbuiten? Daar liep ik het minst in de weg. Mijn beste momenten vonden altijd plaats in de derde helft, als koning van de kantine. Ik kijk daarom nog steeds met bewondering naar mensen die mijn favoriete sport wel goed kunnen uitoefenen. Niet met jaloezie. Ik weet heel goed wat ik wel en ook zeker wat ik niet kan en bewonder mensen die iets kunnen wat ik niet kan.
Zoals mij zitten er nog meer mensen op de tribune bij Ajax. Pak ‘m beet 99% van de mensen in het publiek kunnen nog geen strandbal hooghouden of pretenderen een topper te zijn als rechtsbuitenadem van het twaalfde bij de plaatselijke FC. En daarnaast werken we allemaal hard om ons seizoenkaartje te kunnen betalen. En jij, Nemanja Gudelj, jij hebt het voorrecht om voor onze favoriete club te mogen spelen. Tegen een aanzienlijke vergoeding. Hartstikke goed. Voetballers zijn artiesten en die mogen royaal beloond worden, vind ik allemaal prima. In ruil voor jouw vorstelijke paycheck hoef jij alleen maar je stinkende best te doen. Voor dat shirt, voor jezelf en voor ons. Lees verder
Beste Viktor Fischer,
Afgelopen zondag, kijkend naar de enige echte klassieker die Nederland rijk is, Feyenoord-Ajax, moest ik ineens aan je denken. Dat ik ineens aan je moest denken komt omdat ik je de week ervoor nog bij Middlesbrough-Watford zag. Jawel, ik was in Middlesbrough, in het Riverside Stadium. Ik was eerlijk gezegd vergeten waar je ook al weer heen was gegaan na Ajax en ineens zag ik het. Viktor Fischer die zijn carrière als een komeet begon bij Ajax, die alles in zich had om binnen een paar jaar aan de Europese top te staan, die Viktor Fischer was in de tweede helft aan het warmlopen en stond een beetje rek- en strekoefeningen te doen tegen de cornervlag. En dan mocht je nog niet eens invallen terwijl jullie achter stonden. Ik kon het allemaal goed zien, want ik zat laag op de tribune precies achter de goal bij die cornervlag.
Het is dat ik zo’n viriele jongeman ben, maar anders was ik in snikken uitgebarsten bij het beeld van jou, rekkend aan een cornervlag bij een club die qua prestatie en locatie één op één vergelijkbaar is met een club als Roda JC. Een team vol matig getalenteerde houthakkers die in de onderste regionen van de competitie voetbalt en dan ook nog eens in een weinig inspirerende omgeving. Daar slijt het voormalige raspaardje van Ajax nu zijn dagen, op de bank. Jij hebt meer talent in je kleine teen dan je ploeggenoten in hun hele lijf. Een Porsche met een deukje in een garage vol roestige Ford Taunussen. Lees verder
DFDS-reis Newcastle en Middlesbrough
Een Twentefan, een Den Haag-fan en een Ajacied worden met z’n drieën door DFDS op pad gestuurd om het verschil te testen tussen een wedstrijd in het Championship en eentje in de Premier League. De twee hoogste voetbalklassen in Europa’s voetbalwalhalla: Engeland. Het klinkt als het begin van een slechte grap, maar dat was de werkelijke setting het afgelopen weekend! Onze eerste wedstrijd is op zaterdagmiddag de Championship-wedstrijd Newcastle United- Brentford. Ja wel, Newcastle United speelt dit seizoen op het tweede niveau terwijl de club in alles een Premier League -club is. De bruisende stad, het majestueuze St. James’ Park midden in het centrum van Newcastle en natuurlijk de enorme achterban. Het stadion zit bij thuiswedstrijden nog steeds bomvol. ‘The Magpies’ zijn ook na de teleurstellende degradatie van vorig seizoen nog springlevend. In niets is te merken dat we hier ‘maar’ naar een wedstrijd op het tweede niveau kijken. Daar is de club simpelweg te groot voor.
In het Championship spelen dit seizoen wel meer gevallen grootmachten, zoals Aston Villa, Fulham, Leeds United en QPR. Terwijl wij genieten van pie en pints wint Newcastle United, met Vurnon Anita in de basis, met 3-1 van de gasten. Ik ben een blij man. Niet alleen omdat we een leuke wedstrijd hebben gezien en een lekker biertje hebben gedronken, maar ook omdat ik bij de bookmakers onder de tribunes de uitslag goed heb gegokt. Voor een inzet van tien pond krijg ik er dik zeventig voor terug en zo is een complete dag eten en bier drinken snel terugverdiend. Zo’n gokje geeft een leuke extra dimensie aan het kijken naar de wedstrijd. Zo juich ik stiekem toch zachtjes voor de eretreffer van Brentford die mij die zeventig piek oplevert. Lees verder
Beste Josep Guardiola,
Het was mijn grote voetbalheld, Marco van Basten, die zich ergens begin jaren negentig in een interview liet ontvallen dat een bijstandsuitkering ‘een tonnetje’ was. San Marco dacht echt dat mensen met een uitkering 100.000 gulden kregen. Een held op het veld dus, maar de realiteit van wat zich buiten het stadion afspeelde was hem volkomen vreemd. Dat hij een behoorlijk scheve kijk op de samenleving had (hopelijk is hij nu iets wereldwijzer) is natuurlijk ook niet zo vreemd. Een voetballer als hij verdiende buitensporig veel geld bij AC Milan en werd omringd door andere jetsetvoetballers die ook belachelijk veel geld verdienden. En in Lires leek het nog veel meer, dus onze Marco was het overzicht wellicht een beetje kwijt. Met de ‘gewone’ Italiaan kwam hij slechts in aanraking als hij daar een handtekening aan moest uitdelen. Lees verder
Beste Pepe,
Van harte gefeliciteerd met jullie EK-zege. Jullie hebben dan weliswaar niet de harten van de voetballiefhebbers veroverd maar wel de Europese titel. En dat is waar het uiteindelijk om gaat. Een team dat speelde met de Machiavellistische opvatting dat het doel de middelen heiligt. Een lelijke kampioen is ook een kampioen. Wat betreft is jullie team te vergelijken met het (West-)Duitsland uit de eind jaren tachtig, begin jaren negentig van de vorige eeuw. Met jou in de rol van de immer zuigende Lothar Matthäus. En natuurlijk jullie ietwat narcistische, maar godverdomd getalenteerde sterspeler Ronaldo. Het is een team waar je heerlijk tegen kunt zijn. A team you love to hate.
Ik had vooraf niet echt een favoriet voor de finale. Ik had het Frankrijk wel gegund om die zure naziheks van Le Pen de mond te snoeren met haar racistische geblaat over de donkere spelers. En Portugal gunde ik het eigenlijk maar om één reden: jullie narcistische aanvoerder en sterspeler. Iedereen kan natuurlijk vinden van hem wat hij of zij wil (over-ijdel, jankerig, megalomaan, altijd verongelijkt foeterend op zijn teamgenoten en noem het allemaal maar op) maar als er één speler rondloopt met een arbeidsethos waar je ‘mijnheer’ tegen zegt dan is hij het. Lees verder