Van harte gefeliciteerd met jullie EK-zege. Jullie hebben dan weliswaar niet de harten van de voetballiefhebbers veroverd maar wel de Europese titel. En dat is waar het uiteindelijk om gaat. Een team dat speelde met de Machiavellistische opvatting dat het doel de middelen heiligt. Een lelijke kampioen is ook een kampioen. Wat  betreft is jullie team te vergelijken met het (West-)Duitsland uit de eind jaren tachtig, begin jaren negentig van de vorige eeuw. Met jou in de rol van de immer zuigende Lothar Matthäus. En natuurlijk jullie ietwat narcistische, maar godverdomd getalenteerde sterspeler Ronaldo. Het is een team waar je heerlijk tegen kunt zijn. A team you love to hate.

Ik had vooraf niet echt een favoriet voor de finale. Ik had het Frankrijk wel gegund om die zure naziheks van Le Pen de mond te snoeren met haar racistische geblaat over de donkere spelers. En Portugal gunde ik het eigenlijk maar om één reden: jullie narcistische aanvoerder en sterspeler. Iedereen kan natuurlijk vinden van hem wat hij of zij wil (over-ijdel, jankerig, megalomaan, altijd verongelijkt foeterend op zijn teamgenoten en noem het allemaal maar op)  maar als er één speler rondloopt met een arbeidsethos waar je ‘mijnheer’ tegen zegt dan is hij het.

Extra zuur dus voor hem dat hij al vroeg de wedstrijd uit werd geschopt. Ik ging er eerlijk gezegd vanuit dat Frankrijk over jullie heen zou gaan lopen. Ik zag Portugal eigenlijk een beetje als Ronaldo en daaromheen een verzameling gemankeerde voetballers. En misschien is dat ook wel zo, zoveel verstand heb ik er ook niet van, maar die verzameling gemankeerde voetballers manifesteerden zich wel als een echt team. En daar kantelde mijn sympathie en voorkeur naar jullie voordeel: jullie vochten voor hem. Voor jullie aanvoerder. Voor Cristiano Ronaldo, de man die al een carrière lang vecht voor een prijs met Portugal. En jullie hebben dat voor hem voor elkaar gebokst. Knap.

In Nederland zeuren veel mensen dan dat het voetbal allemaal maar lelijk was en blablabla. En weet je, dat was ook zo. Maar wij moeten niet zeiken. Nederland deed niet eens mee. Albanië, Hongarije en Noord-Ierland wel. Dan mag je niks zeggen en moet je nederig zwijgen. En bovendien hadden diezelfde Nederlanders ook een jaar dronken geweest als Robben die bal tegen Casillas er in 2010 wel had ingeschoten. En nou, als er één ploeg met afbraakvoetbal wereldkampioen zou zijn geworden dan was het Oranje anno 2010 geweest, maar daar zou werkelijk niemand over klagen in Nederland. Dan hadden we het allemaal hartstikke verdiend gevonden en hadden we overal en op elk strand in Europa een grote bek, want zo opportunistisch zijn we dan ook wel weer. Nederland is het land van de zilvervloot maar we hebben een oceaantanker van een botervloot op onze kop.

Jullie hebben gevochten. Keihard gevochten en dan verdien je het dus gewoon. De winnaar heeft altijd gelijk. Al ben ik blij dat dit EK er op zit, want het was bij vlagen niet om aan te zien. Dat illustreerde jij zelf nog het mooiste gisteravond toen je het veld afliep. Je moest kotsen op het veld. En zo eindigde een letterlijk spuuglelijk toernooi.

Met vriendelijke groet,

Rodney Rijsdijk