Mocht je deze week besluiten om voor Ajax te tekenen dan kun je, zodra je een huis hebt, een leuke housewarmingparty geven. Daar zijn we namelijk erg van in Amsterdam. Wij houden wel van een feestje, vooral als we het niet zelf hoeven te organiseren en we slechts onszelf en een sixpack bier of een fles wijn mee hoeven te nemen. Wanneer in Amsterdam een van je vrienden is verhuisd dan is de eerste vraag aan de verhuisde niet: ‘En, woon je fijn in je nieuwe huis?’ Nee, de eerste vraag luidt doorgaans: ‘Hey ouwe, wanneer is de housewarming?’ Voorwaarde is wel dat het binnen de stad is, liefst ook binnen de ring, want anders vinden we het weer ‘een klote-eind weg’. Dus dan weet je dat vast. Op de housewarming kan ieder selectielid van Ajax in elk geval drinken uit een door jou gewonnen beker, want je hebt een behoorlijke kast vol zilverwerk verzameld. Lees verder
Tag Archives: ajax
Beste John Guidetti,
Gisteren stond mijn Facebooklijst vol met woedende reacties, veel leeghoofdig gescheld en ronkende commentaren: Ajax heeft, naar het schijnt, maar misschien is het ook wel een hoax, namelijk interesse in een oud-Feyenoorder. En nee, het ging niet over die sympathieke Mokotjo die Ajax namens PEC al twee keer voor schut zette, het ging over jou: Een Zweeds bravouremannetje dat een jaar bij Feyenoord heeft gespeeld en zich daar onsterfelijk heeft gemaakt door drie keer te scoren tegen het gehate Ajax en die een paar maanden na zijn afscheid ‘I’m Feyenoord till I die’ brulde op het veld van de Kuip. In een jaar tijd een echte Feyenoorder geworden en een liefhebber van de stad Rotterdam. Sterker nog, iemand die onlangs zelfs nog een potje nachtvoetbal speelde in het hartje van Rotterdam, op de Lijnbaan, achter de Koopgoot. Lees verder
Eitje
Natuurlijk is het geen straf om af en toe eens in een goed restaurant te eten, exquise liflafjes te proberen en je te laven aan dure wijnen. Maar uiteindelijk gaat er niks boven die lekkere uitsmijter, met een kopje lauwe thee er naast, in je eigen stamkroeg. Dat is vaak hoe ik naar grote toernooien als EK, WK of Champions League kijk. Het afgelopen WK was een geweldig toernooi. Misschien wel het mooiste WK dat ik ooit heb gezien. Veel doelpunten en een aantal wedstrijden van bijzonder hoog niveau. Hoewel niet elke wedstrijd op het afgelopen WK van hoogstaande kwaliteit was.
Je moet je maar eens verbeelden dat je getuige bent van een bloedeloze wedstrijd als Nigeria-Iran of Nederland-Argentinië op een gure herfstavond in november met 683 andere deerniswekkende zielen in het TATA-Steel-stadion in Velsen-Zuid…. Het affiche vermeldt dan alleen Telstar-Emmen…. Lees verder
Beste Siem de Jong,
Gefeliciteerd met je transfer naar de Premier League! Ik snap dat elk jaar kampioen worden een beetje begint te vervelen. Geintje, Siem, ik begrijp dat je toe bent aan een mooie nieuwe uitdaging. En zoals ik reeds op 8-jarige leeftijd besefte dat een carrière bij Ajax er niet inzat voor mij, zo ben jij natuurlijk zelf ook tot het voortschrijdende inzicht gekomen dat FC Barcelona zich niet meer voor je gaat melden. Dan is Newcastle United nog niet zo’n slechte optie. Advies bij je broertje ingewonnen? Lees verder
Beste Edwin van der Sar,
Gisteren las ik op Twitter dat het vriendschappelijke duel HJK Helsinki- FC Barcelona op 9 augustus een groot eerbetoon wordt aan Jari Litmanen.
Dat deze twee ploegen hem willen eren is mooi. Schitterend zelfs.
Dat zijn inderdaad twee ploegen waarvoor ‘onze’ Jari ook heeft gespeeld en het is mooi dat deze clubs hem niet vergeten zijn. Maar toch…. De vraag waarom twee ploegen, voor wie hij bij elkaar amper veertig competitieduels heeft gespeeld zoiets voor hem willen organiseren intrigeert me. Het is zoiets als dat Rangers en Al Shamal besluiten om een tribuut voor onze huidige trainer Frank de Boer (15 potjes voor Rangers en 1 voor de Qatari) te organiseren…. Of Feyenoord en Levante voor Johan Cruijff…. Lees verder
Beste Jon Dahl Tomasson,
Milaan, 23 april 2003, de blessuretijd van Milan-Ajax was net ingegaan. De stand was 2-2 en het was een kwestie van hooguit een minuut dat de scheidsrechter af zou fluiten. En als hij dan zou affluiten, bij die stand van 2-2, dan zou Ajax door zijn naar de halve finale van de Champions League. Wij in het uitvak geloofden er in en bespraken al welk hotel we de volgende ronde in Milaan zouden nemen (de volgende tegenstander zou namelijk Inter zijn, dus dat was mooi makkelijk). ‘Who the fuck is Milan!’, krijsten we euforisch. Het bleek de nieges te zijn. Hadden we moeten weten. Milan viel aan, Ajax liep achteruit. Chivu gleed op zijn reet, Inzaghi was iets eerder bij de bal dan Lobont en jij, Jon Dahl Tomasson, gaf het laatste tikje, wat overigens niet eens nodig was, want die bal was er toch wel ingegaan. Jij, de oud-Feyenoorder, wilde Ajax gewoon graag pijn doen. 3-2. Ajax uitgeschakeld. Uitgeschakeld worden deed al pijn, maar dat jij, die vermaledijde oud-Feyenoorder, Ajax het laatste duwtje het ravijn in gaf was een extra vat zout in de wond. San Siro ontplofte. ‘Who the fuck is Ajax!’ brulde de Milanese aanhang terug. Die waren met een mannetje of tachtigduizend meer, dus dat spreekkoor golfde met orkaankracht over het beduusde uitvak. Touché heet dat. We dropen muisstil af en gingen onze bussen in, onderwijl weggehoond door treiterig zingende Italianen. Het was sowieso een lange terugreis, maar hij leek nu wel oneindig te duren. Doodse stilte in die bus. Pas ergens diep in Frankrijk kwam er weer een woord uit. Twee zelfs. ‘Kut hè…’, zei ik tegen mijn gabber Daan.
Er komt een dag dat Ajax wraak gaat nemen op jou, dacht ik toen. Ooit….. Lees verder
La Décima
Eergisteravond, op de datum waarom wij tot vorig jaar Koninginnenacht vierden, zag ik De Koninklijke uit Madrid Bayern München op de martelbank leggen zoals Hoessein junior dat in vroeger dagen deed met Irakese internationals die het waagden om een wedstrijd te verliezen: hard, pijnlijk en zonder een spoortje mededogen. Real Madrid dendert niets of niemand ontziend door naar het grote doel van dit jaar, het veroveren van La Décima, de tiende Europacup 1. Ik weiger dat ding nog steeds Champions League te noemen, omdat er al jaren meer clubs in spelen die geen kampioen zijn geworden in hun land dan wel. Zo wordt de finale van dit jaar een Madrileens onderonsje tussen twee ploegen die vorig jaar allebei niet de kampioen van Spanje waren en ook niet de titelverdediger van de Europacup 1. En noem mij gerust ouderwets, want dat ben ik ook, maar die horen wat mij betreft niet in een ‘Champions League’ thuis. Maar goed, we dwalen af.
De kans dat ik mijn club Ajax ooit zijn tiende Europacup 1 zal zien winnen is te verwaarlozen, al staan ‘we’ natuurlijk al op vier. Lees verder
Beste Ron Jans,
Gefeliciteerd met de glorieuze overwinning van PEC Zwolle op het slechtste Ajax dat ik ooit in mijn roodwitte supportersleven gezien heb. Een door Britt Dekker gecoacht gehandicaptenelftal met een spitsenduo bestaande uit Koos Alberts en Vincent Bijlo zou dit Ajax met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid de puinpoeier in spelen en voor er misverstanden ontstaan: daarmee wil ik niets afdoen aan de geweldige prestatie van uw team. Uw ploeg combineerde de absolute wil om de beker te winnen met ingrediënten als lef, agressie en een dodelijke dosis effectiviteit. Een elektrische cocktail die het levensmoe acterende Ajax te machtig was.
De zelfbenoemde ‘godenzonen’ werden op Eerste Paasdag op onorthodoxe wijze aan het Zwolse kruis genageld en bleken gewoon simpele stervelingen bij wie er ook wel eens wat mis gaat. Alles zo ongeveer in deze wedstrijd. Het was een zege waar werkelijk niets op af te dingen viel. Bedank uw spitsen trouwens nog even dat ze na de 5-1 verzuimden om Ajax op een historisch pak slaag te trakteren.
Ik gunde het PEC ook stiekem wel. Leuk voetballend elftal, een coach die gezegend is met de tofste muzieksmaak van de eredivisie, een club die de beker wel als een echte prijs ziet en niet te vergeten de geniale 
PECMAN-shirts die voor de bekerfinale werden gemaakt. Dat alles maakte dat ik voor de finale al dacht: weet je, als PEC het per ongeluk wint, dan vind ik dat wel prima. Al had ik de uitslag en de totstandkoming daarvan in geen duizend jaar voorspeld. Ik denk dat als iemand vijftig euro op 5-1 voor PEC heeft ingezet dat ie de rest van het jaar vrij kan nemen van z’n werk. En nadat een aantal zichzelf Ajax-supporter noemende primaten met hun ene gezamenlijke hersencel het nodig vonden om Kenneth Vermeer letterlijk onder vuur te nemen was voor mij de lol er wel af. Ik schaamde me voor mijn club. U kon in de noodgedwongen pauze die volgde een paar omzettingen maken en vervolgens liet uw team het enige echte vuurwerk zien wat er op een voetbalveld te zien moet zijn. Ajax had er geen antwoord op. Grote klasse. En voor dat Ronald Koeman weer gaat mauwen dat uw club niets in Europa te zoeken heeft: zijn elftal kon in De Kuip niet eens winnen van dit Ajax wat echt allesbehalve een wonderelftal is, dus wat zijn team in Europa gaat doen is me ook een raadsel. Het is wat dat betreft echt ongelooflijk dat mijn club komende zondag waarschijnlijk voor de vierde keer op rij kampioen wordt. De rest heeft het flink laten liggen. Maar ach, wat zal het u: u heeft een prijs gepakt en dat is geweldig.
Als coach en als kind van de stad en de club zult u trots zijn dat u uw club de eerste echte hoofdprijs heeft bezorgd en dat is meer dan terecht! Geniet van uw succes! Tot in augustus bij de Supercup. Ik heb al gelezen dat Ajax voor straf voor eigen publiek moet spelen. Hopelijk doen ‘we’ dan niet voor PEC en bonen mee….
Met vriendelijke groet uit Amsterdam,
Rodney Rijsdijk
Beste Tarik Oulida,
Mooi is dat. Lees ik afgelopen week in de VI dat je in mei weer in Amsterdam gaat wonen om je voetbalschool op te zetten, komt er dezelfde dag nog een clowneske geblondeerde schreeuwlelijk voorbij die zijn aanhang laat scanderen dat er minder Marokkanen in Nederland moeten wonen. Maar ach, Tarik, op het moment dat we blèrende geblondeerde volksmenners serieus gaan nemen is het einde zoek en daarbij ben je natuurlijk gewoon een Amsterdammer. De enige volksmenner naar wie jij ooit luisterde heet Louis van Gaal. Lees verder
Beste Ronald, Jesse en de jongens van Barretje Vak 115,
Misschien is het inderdaad wel zoals Ronald op verschillende sociale media schreef, en Marcel en Jesse bevestigden, allemaal mijn schuld. Mijn schuld dat Ajax de zoveelste zaadwedstrijd van dit seizoen op de mat legde en nu eens een tegenstander trof die daar wel van profiteerde. Had ik er maar bij moeten zijn. Ik ben een man en dus gewend om thuis overal de schuld van te krijgen, dus deze kan ik er ook wel bij hebben. Daarbij aangetekend dat ik me bijzonder vereerd voel dat mensen een dergelijke grote waarde aan mijn onsamenhangende geouwehoer tijdens de wedstrijd toekennen. Maar oké, ik neem mijn verantwoordelijkheid als een echte vent: het is allemaal MIJN schuld! Lees verder