Geen volk met zo veel meningen als het Nederlandse en daarom hebben we hier vaak discussies die uiteindelijk zo vervelend zijn als een bord zompige doodgekookte bloemkool. Zo ook over jou, want jij weigerde de verslaggeefster een hand te geven, uit naam van je geloof. Zowel jij als de verslaggeefster waren er cool mee, maar, zoals dat tegenwoordig gaat: op sociale media had iedereen er een muil over. Sommigen genuanceerd en begripvol naar jou, anderen als ongeleide projectielen die meteen begrippen als ‘IS’ en ’terrorisme’ er bij haalden.

En natuurlijk de onvermijdelijke mensen die dan beginnen over de ‘Nederlandse traditie’. Daar word ik dus altijd een beetje eng van, van dat begrip. Nederland is gevormd uit joods-christelijke tradities, dus leg mij dan maar uit wat die tradities dan inhouden. Streng christelijke mannen uit de Biblebelt die vrouwen vaak nog als lijfeigenen zien? Orthodoxe joden die vrouwen geen hand geven omdat ze weleens ongesteld oftewel onrein zouden kunnen zijn? Achterlijke kinkels uit een dorp die ‘daar moet een piemel in!’ zingen tegen een vrouw? Zeg het maar.

Ik vond persoonlijk dat er niet zoveel aan de hand was, om de uitdrukking maar te gebruiken. Hélène Hendriks wist dat je geen hand geeft aan vrouwen, maar besefte dat te laat. Dat loste ze trouwens charmant op (“Oh ja, wij geven elkaar geen hand”), vond je niet? Grappig trouwens dat ze vervolgens nog wel even over je arm aaide.

Ik persoonlijk denk dat een hand geven aan een vrouw jou geen slechtere moslim maakt. Ik woon een groot deel van mijn leven in Amsterdam-West, in een buurt waar veel moslims wonen. Verreweg het merendeel van de moslims die ik ken geeft een vrouw gewoon een hand. En ik ken ook mensen die zichzelf absoluut als moslim beschouwen maar die vinden dat ze van Allah best  af en toe een biertje mogen drinken en een peukelino mogen roken.

Het is maar hoe streng je in de leer bent. Wat dat betreft zijn religieuze mensen net voetbalsupporters. Ik ken bijvoorbeeld een aantal (naar mijn smaak iets te) fanatieke Ajax-fans die weigeren om in Rotterdam te komen en je hebt supporters als ik die het altijd hartstikke gezellig hebben in Rotterdam. Het is maar hoe relaxed je in het leven staat, toch? In mijn overzichtelijke wereldbeeld bestaan er maar twee soorten mensen: eikels en niet-eikels. En wat voor kleur ze zijn, wat ze geloven, waar ze wonen, hoe ze hun poen verdienen, wat hun geaardheid is en voor welke club ze zijn interesseert me allemaal geen mallemoer. Zolang ze maar geen eikels zijn.

Weet je, Nacer, ik vind alles best. Van mij mag iedereen lekker geloven of niet geloven wat hij of zij goed acht. Zolang niemand er mee geschaad wordt en iedereen zijn geloof fijn voor zichzelf houdt zal het mij aan mijn derrière oxideren. Zolang we hier niet de sharia invoeren is wat mij betreft alles pico bello. De sharia, brrr! Dan hakt men hier ook handen af van mensen die pikken, zoals die van de dief van de telefoon van Hélène Hendriks toen ze met jou in gesprek was. Een consequentie van die sharia zou dan overigens wel weer zijn dat zo’n dief dan een vrouwelijke reclasseringsbeambte niet eens een hand meer kán geven.

Met vriendelijke groet,

Rodney Rijsdijk