Rodney in de 21e eeuw 10: Eten

soep van de dagEten, als ik alles eens zo goed en zo veel kon als eten. Ik hou er van. Omnivoor. Ik eet vrijwel alles, de drie V’s (Vlees, Vis, Vega) zijn me alle drie even lief. Zolang eten lekker en met liefde is bereid heb je aan mij een smullend kind. Als kind vrat ik veel. Een half brood per dag was niks. In de avond een goed bord warm eten en als het me goed smaakte en er nog wat over was lustte ik nog wel een tweede bordje ook. Ik kon me dat ook makkelijk permitteren, want tot ongeveer mijn 24e was ik een tamelijk scharminkelig mannetje waarvan je de ribben als xylofoon kon gebruiken. Een gespierde spijker die tussen de luxaflex kon slapen en tussen de douchestralen door kon rennen. Ik kon vreten en zuipen wat ik wilde, er kwam niks bij. Daarna ontwikkelde zich gestaag mijn bierbuik en een plofkop, al kwam dat niet alleen door de plofkip.  

Veel mensen waren in mijn jeugd en adolescentie nog niet heel erg bewust bezig met wat er op hun bord lag. Ik ook niet. Biologisch vlees bestond niet, alles was bio-industrie en ik dacht nergens over na.  Als ik kip wilde kocht ik kip, als ik pasta maakte kocht ik een pondje gehakt, als ik geld teveel had een dikke biefstuk en ik kon (en kan) me nog steeds totaal verliezen in een dampend bord spareribs. Vlees at ik dagelijks, vis heel af en toe en vegetarisch eten was ongeveer zo zeldzaam als het verschijnen van de eclips boven Amsterdam-West.

Daar ben ik in veranderd. Ik eet bewuster en gevarieerder. Voor een totaal vegetarisch leven heb ik net zo weinig talent als voor voetballen: ik houd simpelweg te veel van vlees. Maar ik hoef het niet meer elke dag. Ik vind het nu ook heerlijk om een goed bereid visje te eten. Vegetarisch koken vind ik uitdagend omdat ik dan echt iets moet verzinnen en dus creatief moet zijn. Ik eet redelijk vaak vegetarisch tegenwoordig. Ik koop waar mogelijk biologisch vlees, al ben ik niet heel streng in de leer: ik zal in een restaurant niet vragen of mijn steak wel biologisch is. Maar ik sla de vegetarische kaart niet meer over. Dat was in de jaren 90 anders, al was het alleen al omdat er vaak geen (of een zeer beperkte) vegetarische kaart was. Wij gingen eens uit eten met een groep en bij de ober brak het paniekzweet uit toen iemand uit onze groep vertelde vegetariër te zijn. Er stond namelijk precies niks voor hem op de kaart. Maar de kok zou wel wat creatiefs voor hem verzinnen, zo werd hem verzekerd. Toen alle hoofdgerechten werden uitgeserveerd kreeg onze vegetariër een gebakken ei met een tomaat er door heen…. Dat zal tegenwoordig niet meer voorkomen. In vrijwel alle tenten waar ik kom staan meerdere vegetarische gerechten op de kaart en dat is een goed ding.

Vegetariërs kende ik wel toen ik jong was, maar het waren toch een beetje exoten. Vleeseters waren de norm. Dat is al lang niet meer zo. Onder mijn vrienden en kennissen bevinden zich tegenwoordig behoorlijk wat vegetariërs. In de jaren 90 kon ik ze op de vingers van een door vuurwerk aangetaste hand tellen.

Waar ik in deze tijd wel een dikke toeter van krijg is de overdaad aan al dan niet goedbedoelde informatie. Als ik alle artikelen over voedsel moet geloven is melk helemaal niet gezond, zitten er in mijn dagelijkse versgeperste jus helemaal geen vitaminen, zwemmen zalmen in hun eigen stront, is brood niet goed voor je, pasta en aardappelen ook niet, is dit niet goed voor je, is dat niet goed voor je, moet je hier voor uitkijken,kun je dat beter niet eten, daar krijg je kanker van en ga zo nog maar een jaar door: pleur op.  Luister gewoon naar je lichaam. Als jij je fysiek beter voelt door iets wel of niet te eten, doe dat dan vooral. Of niet dus. Niemand belooft je morgen. Ik heb mensen gekend die duizend keer gezonder leefden dan ik en die voor hun vijftigste omvielen. En ik ken ook mensen die al jaren en elke dag de meest ranzige ongezonde fastfoodtroep in hun lijf pompen en die maar door blijven leven. Dus wat is wijsheid? Elk lichaam werkt anders.

En superfoods! Breek me de bek niet open over superfoods. Gelukkig begint die idiote rage eindelijk een beetje over te waaien. Maar, beste superfoodlovers: mocht u nog chiazaad zoeken voor door uw linksdraaiende biologische dikpapyoghurt: kijk eens bij uw dierenwinkel om de hoek, daar verkopen ze het al jaren. Afdeling vogelvoer.

Leave a Comment.