Beste Daley Blind,

Rodney schrijftBeste Daley Blind,

Ajax-Roda JC, afgelopen zondag. Een makkie zou je denken. Roda staat zo laag op de ranglijst dat ze zowat uit de krant vallen. En wij zijn Ajax. En dus moest er gewoon met een nulletje of vijf gewonnen worden. De kille cijfers na afloop zeiden echter wat anders: 1-1. Wij op vak 115 kregen een licht déjà-vu van Ajax-Sparta, weet je die nog, Daley? Al was die wedstrijd nog erger. Een moment dat na afloop van het voor Ajax teleurstellende gelijke spel exemplarisch zou blijken voor de wedstrijd was die kans van jou, halverwege de eerste helft. Je kreeg de bal rond de penaltystip aangespeeld en je miste op welhaast Ivan Gabrichnesque wijze. Mijn ouwe opoe had die bal met haar looprek blind (!) achter de keeper geschoven, maar jij presteerde het om ‘m niet eens tussen de palen te schieten. Wat eigenlijk ook best knap was.

Op vak 115 werden schouders opgehaald. ‘Dat is nou eenmaal onze Daley. Die scoort nooit.’Toen ik zei dat jij binnenkort een keer zou gaan scoren werd ik weggehoond. Er werd geschamperd. Haha, die gekke Rodney toch! When hell freezes over! When monkees fly out of my butt. Als Pasen en Pinksteren op dezelfde dag vallen. Als Daley een sprintwedstrijd tegen Usain Bolt wint. Als de Paus aftreedt. En of ik toevallig nog dronken was van de zaterdagnacht, zo werd er quasi-bezorgd geïnformeerd. De grapjes waren niet van de lucht, Daley, je leest het.

Maar toen, acht minuten na rust:

Jij, Daley Blind maakte je eerste officiële doelpunt voor Ajax. En hoe bizar was het geweest als je die bal voor rust, die een keer of driehonderdtwaalf keer makkelijker was dan die goal die je na rust maakte, er gewoon had ingeschoven? Twee keer Daley op het scoreformulier. Ik denk dat vak 115 dan collectief gek was geworden.

Jouw doelpunt komt nu natuurlijk in die selecte groep van grote momenten in mijn leven. Momenten waarvan ik later nog precies weet waar ik mij op het moment van de grote gebeurtenis bevond.

10 februari 2013, 15.39: ik had zojuist bier gehaald met mijn makkers Lelijke Dirk en L van Dijk (ook niet knap, maar nog geen bijnaam voor). We draaiden ons weer om richting het veld, zagen de bal via onze aanwinst Cuenca jou bereiken en we zagen vervolgens hoe je ditmaal onberispelijk de 1-1 binnenschoot. Ik ben bij de eerste officiële goal van Daley Blind aanwezig geweest!

De hel bevroor, er vlogen diverse apen uit diverse reten en Pasen en Pinksteren bleken op dezelfde dag te vallen. Misschien moet je binnenkort eens een sprintje trekken tegen Usain Bolt. Misschien win je die ook wel. Als ze dan je contract nog niet verlengen… Een dag later trad de eerste Paus in zevenhonderd jaar af. Ik kijk werkelijk nergens meer van op.

Met vriendelijke groet,

Rodney Rijsdijk

 

3 Comments

  1. Whehehehe………. Als feyenooit al het behalen van een tweede plek vieren dan moeten wij als Ajacieden elk jaar deze dag toch vieren als nationale Daley Blind dag! Dat we dit moment nooit meer vergeten, want al zijn andere momenten kunnen we helaas niet vergeten ; )

    Reply

Leave a Comment.