Afgelopen zondag hield de dood even flink huis in verzorgingstehuis De Klinker in Oud West. Mijn bonus-opa Frits overleed er en op diezelfde avond overleed ook Claudia. Claudia zat op de afdeling waar ik in de coronatijd een half jaar als vrijwilliger werkte. Claudia, die mij steevast ‘mafkees’ noemde was een downie, of populair gezegd: een mongool. Ze is zestig jaar geworden, wat tegenwoordig een redelijk gemiddelde levensverwachting is voor mensen met het downsyndroom.
Toch houd ik nooit zo van de term ‘mongool’ om mensen met het Syndroom van Down te duiden, het wordt meer gebruikt als scheldwoord voor zogenaamde ‘normale’ mensen die in de ogen van andere mensen iets achterlijks doen. Zoals bijvoorbeeld die gozer bij Feyenoord-Ajax gisteren die Davy Klaassen een aansteker op z’n knar gooide. Hoewel dat aan de heftig bloedende wond te zien geen lullig BIC-aanstekertje moet zijn geweest, maar minstens een flinke Zippo. Misschien moeten we onze shirtsponsornaam maar van Ziggo naar Zippo veranderen.
Deze ‘normale’ meneer uit Roelofarendsveen, of all places, vindt het dus kennelijk normaal om spelers van de tegenpartij te bekogelen met risico ze te verwonden. Het is voor zijn eigen veiligheid maar goed geweest dat hij geen speler van zijn eigen partij heeft geraakt, want anders was hij het vak waarschijnlijk niet eens levend uitgekomen. Gelukkig voor hem kon hij goed op ‘de vijand’ die Davy Klaassen kennelijk voor hem is, mikken. Maar hoe haal je het in je krankzinnige kanis om überhaupt zoiets te doen? Nou heb ik een foto van het desbetreffende heerschap gezien: hij lijkt me, vriendelijk gezegd, niet het koudste biertje in de koelkast. Zo’n hoofd waar je naar kijkt en dat je dan gelijk denkt: ‘Kut. Deze klaphark heeft ook stemrecht.’ Al zal die eikel vermoedelijk nog net genoeg hersencellen hebben om het ‘Mark Rutte-tje’ te gebruiken dat elke crimineel tegenwoordig gebruikt: ‘Ik heb er geen actieve herinnering aan’. Iedereen die tegenwoordig iets achterlijks doet kan het zich ineens niet meer herinneren. En dan alcohol en/of drugs als verzachtende omstandigheid gebruiken.
Het gaat er in dezen helemaal niet om dat die gozer voor Feyenoord is. Ook bij mijn club en bij elke andere willekeurige club loopt dit soort eencellig ongedierte rond. Mensen die uit zogenaamde clubliefde hun club meer schaden dan steunen. Hoewel ik er van uitga dat deze lamlul een pittig lang en landelijk stadionverbod krijgt, een aangifte van Ajax en Davy aan zijn stinkende hol krijgt en mag opdraaien voor de financiële douw die zijn club uiteraard krijgt is er echt maar één oplossing en dat is een meldplicht en een gebiedsverbod. Voor de wedstrijd en in de rust. En deze hersenloze amoebe mag zich dan dus wekelijks twee keer in fucking Roelofarendsveen melden. En een ‘supporter’ die wel in de buurt van het stadion woont die meldt zich maar 50 kilometer verderop of zo, zodat ie ook echt geen mogelijkheid heeft om de wedstrijd te bezoeken. Maak je er een leuk dagje uit van! Voor de komende twintig jaar of zo. Niet op komen dagen? Boete. En niet honderd euro of zo, maar eentje die een gemiddeld mens ook echt flink in de portemonnee voelt. Ik zou beginnen met vijfhonderd en bij elk verzuim de boete laten oplopen en bij herhaling gewoon een jaar stadionverbod erbij.
Claudia, mijn lieve downie die is overleden zou ik nooit een mongool noemen omdat ik dat dus een scheldnaam vind die ik meer vind passen bij mensen die mijn favoriete sport en passie verklootjanussen. Die voetbaldagen voor de echte liefhebbers verpesten. Die er voor hebben gezorgd dat ik niet meer normaal een Klassieker kan bezoeken. Die er voor hebben gezorgd dat mijn vriend Ray gisteravond voor het eerst in jaren boos en verdrietig ons voetbalcafé verliet omdat hij helemaal strontziek van was van deze ellende. Die kinderen hebben getraumatiseerd. Het zal je eerste klassieker wezen en dan verpest zo’n griezel het. Die racistische en homofobe spreekkoren scanderen. Die het veld bestormen en spelers aanvallen. Die voor een nare sfeer op de tribunes zorgen. Dat soort ellendelingen, die als een kwaadaardig gezwel in het lichaam van elke club zitten en die dan ook nog claimen dat zij ‘de echte’ supporters zijn: daar moeten we vanaf. Claudia had een flinke verstandelijke beperking, maar die had de wereld zoveel meer te bieden dan dit soort agressieve idioten. Claudia en alle andere downies die ik ooit heb gekend hebben of hadden namelijk ontstellend veel liefde in zich en geen domme blinde tribale haat. Veel zogenaamde ‘normale’ mensen kunnen zo ontstellend veel leren van downies, al ben ik bang dat het voor het echte klotetuig al te laat is.
Ik zeg meldplicht voor dat soort sfeerverlagende mongolen in het stadion. Hoe eerder hoe beter, wat mij betreft.
Pssssst! Boekie kopen van nieuwste columnbundel ‘Lockdownsynsdroom’? Laat een berichtje achter , stuur me een bericht op Facebook of mail mij op [email protected] . Kosten: €15,- bij afspreken in Amsterdam, 19,50 als ik ‘m opstuur.
Tag Archives: feyenoord
Bloemen bij de finish
Het is niet de eerste keer dat een ploeg in z’n kampioenswedstrijd door het ijs zakt. En het is ook niet de eerste keer dat het bij Excelsior gebeurd. Vraag maar aan AZ hoe dat in 2007 ging. Voor een klein clubje heeft Excelsior toch een aardige rol gespeeld in de eredivisie dit seizoen. Gewonnen van bekerwinnaar Vitesse, gelijk tegen Ajax en gewonnen van Feyenoord.
Een wonderlijk fenomeen blijft het, kampioenswedstrijden. Ik heb er zelf nooit eentje gespeeld, wegens een totaal gebrek aan talent, maar afgelopen zaterdag was ik bij AFC Zaterdag 1 aan het kijken, die konden ook kampioen worden. Alles klopte: een heerlijk zonnetje, laagvlieger Woudenberg (niet te verwarren met Woudenstein) als tegenstander en vaste supporter Sjaak Swart langs het veld. Swart is daar als supporter van het team van zijn kleinzoon. Hij heeft gedurende de hele wedstrijd een coachende rol naar de scheidsrechter: “Hey vuile schimmel, zie je dat dan niet? Blinde, je geeft geeneens free kick! Ongelooflijk!’’ en is nooit te beroerd om wat afbouwende kritiek op de jongens te geven: ‘’Ik ga naar huis, als jullie zo voetballen dan kan ik verdomme net zo goed naar huis!’’ Uiteraard ging hij niet naar huis, dus de scheidsrechter kreeg nog wat gratis adviezen van Mister Ajax: ”Hey dooie, zou je niet eens affluiten? Het is tijd hoor!” Lees verder
Beste Peter Bosz,
Een kennis van mij vindt altijd iedereen een lul tot het tegendeel bewezen is. Totaal het tegenovergestelde van hoe ik in de wereld sta. Iedereen begint bij mij met een tien. Die kunnen mensen behouden, maar er kunnen natuurlijk ook punten af gaan. Als ik je een stomme eikel vind kom je sowieso uit op een onvoldoende en als ik je echt een totale nul vind dan hoef ik helemaal niks met je te maken te hebben. Kortom: iedereen krijgt van mij de kans om te bewijzen dat hij of zij oké of zelfs geweldig is, tot het tegendeel is bewezen.
Dat geldt voor de mensen die ik leer kennen, maar dat geldt ook voor iedereen die in dienst staat van het eerste elftal van mijn favoriete voetbalclub. En dat ben jij dus vanaf komende zomer. Prima. Laat het maar zien, zou ik zeggen. Als coach van Heracles en Vitesse liet je je ploegen leuk en attractief voetballen. Ofschoon het werken bij die clubs natuurlijk niet te vergelijken is met het werken in de slangenkuil Ajax en de druk die er bij een club als Ajax komt kijken. En onderschat daarin de druk van de supporters niet. Die kunnen een trainer maken of breken en ik heb er vele gebroken zien worden in de Arena. Lees verder
Vrijheid van Meningsschreeuwing
Terwijl Ajax en PSV zich opmaken voor een ongemeen spannende titelstrijd in de laatste weken van de competitie en het daaronder nog spannend wordt voor Europees voetbal en degradatie, speelt er zich onder de supportersgroepen al een tijdje een heel andere competitie af. Namelijk de competitie om wie er zo lomp mogelijk uit de hoek kan komen.
Een kleine greep uit het laatste jaar:
Feyenoord: wij slopen een fontein in Rome.
Ajax: OK, maar dan slopen wij een kroeg in Glasgow en molesteren we de eigenaar.
ADO Den Haag, mengt zich op het veld nooit maar in hooliganland wel regelmatig in de titelstrijd: wij maken apengeluiden naar donkere spelers!
Feyenoord: wij roepen gewoon traditioneel dat joden aan het gas kunnen.
Ajax: OK, wij hangen gewoon een pop op van onze ouwe keeper die vier titels met ons heeft gewonnen maar die nu voor Feyenoord speelt.
PSV: Haha, wij doen ook nog mee! Wij gooien muntjes naar bedelende vrouwen, laten ze opdrukken voor een paar stuivers en verbranden briefjes van vijftig voor hun smoel. Nou jullie weer! Lees verder
Beste Jordy Clasie,
Soms zit je als columnist wel eens verlegen om een onderwerp, maar gelukkig is er dan altijd nog die knotsgekke voetbalwereld. Altijd wel iemand die iets raars zegt of iets stoms doet. Zo las ik gisteren bij de lunch dat de nieuwe Southampton-ster Jordy Clasie weigerde om op een fiets, waar een Ajax-sticker op geplakt zat, te stappen. Dat is natuurlijk op zich al sneu en kleingeestig, maar de grote tragiek zat ‘m in de zin “De staf moest er aan te pas komen om de sticker te verwijderen”. Ik heb drie keer gelezen of het er nou echt stond en ja, het stond er echt. Jordy Clasie kan dus niet zelf een stickertje van een fiets krabben, dat weet heel Nederland sinds gisteren dus ook. Ik draag nu het beeld op mijn netvlies van een voetballer met een miljoenencontract die huilend en met trillende lipjes naast z’n fiets staat terwijl drie mensen van de technische staf die sticker er af staan te peuteren. Het is een deerniswekkend beeld. Lees verder
Mannen vechten nooit met mama
Het is een beetje het verhaal van mijn leven: ik weet altijd alles als laatste van iedereen. Als twee mensen die ik ken blijkbaar al twee maanden de kalk van het plafond neuken met elkaar ben ik die sukkel die op een avond tegen een vriend zegt:
‘Zie ik A en B daar nou staan zoenen?! Dat geloof je toch niet!’
‘Rod, ze wonen al zowat samen, dat weet iedereen.’
‘Oh… eh… ja…. o.k…’
En zo las ik afgelopen week dus van het werkelijk ge-nia-le plan van de Braziliaanse club Sport Club do Recife: om het supportersgeweld te beteugelen zet die club tegenwoordig de moeders van de hooligans in als steward. Ik dacht iets heel nieuws te lezen, maar m’n gabber Marcel kende dit nieuws natuurlijk al weken. Lees verder
Rodney in de 21e eeuw 6: Ajax
In deze serie probeer ik, als redelijk gedateerd mens, er achter te komen welke dingen ik leuker of beter vond in de jaren negentig of vind in deze tijd. Dat is in veel gevallen heel arbitrair. In het geval van naar Ajax kijken kan het echter maar één kant op: Ajax was in de jaren negentig bij vlagen briljant. Met als zwaartepunt natuurlijk 1995. Ajax swingde zichzelf naar een Champions League zege en was in Nederland ongenaakbaar. En dat ging dan nog gepaard met leuk voetbal ook. In deze tijd is Ajax vier jaar achter elkaar kampioen geworden omdat de rest nog slechter was.
Het lijkt lichtjaren geleden, maar het is maar twintig jaar geleden. Een clubje dat in het kleine knusse stadionnetje De Meer aan de Middenweg in Oost (of de grote wedstrijden in het Olympisch Stadion) speelde pakte de hoogste Europese beker. Bayern München werd in het Olympisch Stadion met 5-2 van de mat gespeeld en het in die tijd nog grote AC Milan werd drie keer in een seizoen verslagen, waaronder dus de belangrijkste in de finale. Lees verder
Beste Colin Kâzim-Richards,
Dat Feyenoord dit seizoen niet minimaal een keer of acht tegen Ajax heeft gescoord mogen we gerust het achtste wereldwonder noemen. Ik ben bij beide Klassiekers aanwezig geweest. Als verstekeling in Rotterdam en zondag met mijn seizoenkaart in Amsterdam. Ajax heeft in mijn aanwezigheid nog nooit in de Kuip verloren en dat gebeurde ook dit seizoen niet, maar Jezoes Coeristoes te paard zeg! Als ‘we’ toch een keer met 5-1 op onze lazer hadden moeten krijgen was het toen. En gisteren hadden jullie ook gewoon met 0-3 moeten winnen. Maar nee, de onderlinge eindbalans van dit seizoen is dat Ajax één goaltje heeft gemaakt en jullie nul. Ajax vier punten, jullie eentje. En dat mag jij je natuurlijk ook best aanrekenen. Jouw scoringsdrive is een beetje te vergelijken met de sexdrive van een panda: die is dus niet heel hoog. Je statistieken waren tot dit seizoen van een Rene van Rijswijk-achtige allure, al breek je dit seizoen je eigen persoonlijke record, ook al is het maar in onze armetierige eredivisie. Maar toch: gisteren had je er gewoon twee moeten maken. Met name die bal die je op de doellijn van Ajax nog uit het doel wist te houden was bijzonder. Ik zou het haast kunst noemen. Lees verder
Beste Eric Gudde,
Iedere columnist heeft het wel eens: even een tijdelijke droogte. De ene week haal ik de inspiratie voor het typen van een stukjes overal en nergens vandaan kan en kak ik de ene na de andere column er achteloos uit en soms, zoals deze week, kost het allemaal net iets meer moeite. Noem het literaire obstipatie. Spitsen hebben het ook wel eens. Knallen ze er de ene zondag nog drie in, staan ze de wedstrijd daarna weer als een motorisch gestoorde manke maraboe te schutteren dat het een aard heeft. Zo heeft iedere beroepsgroep wat, mijnheer Gudde. Lees verder
Burgemeester Op Stelten
Het was een stralende lentedag in 2005. Mijn gabber Ramses en ik zaten in een van de twee combitreinen vanuit Amsterdam richting Rotterdam. Op weg naar de Kuip Op weg naar de enige echte Klassieker van Nederland: Feyenoord-Ajax. We zaten in trein 2, op zo’n balkonnetje. Het was een rustige reis. We zeiden niet veel. Het was 11 uur in de ochtend. We waren allebei nog een beetje katerig van de zaterdagavond. We gleden de Maasstad binnen langs Rotterdam-Alexander en het was dus een kwestie van minuten tot we bij De Kuip zouden uitstappen.
Op dat moment werd ik gebeld vanuit Amsterdam. Het was onze vriend Daan die belde: ‘Jullie worden teruggestuurd naar Amsterdam.’ Ramses en ik keken elkaar verbaasd aan.
‘Hoezo dan?’
‘Ik hoor hier net op het nieuws over vernielde treinen en rellen.’ Lees verder