Tien maanden geleden kreeg ik verkering met de hardcore Leidse en vanaf dag één werd ik bestookt met de wildste verhalen over Het Leids Ontzet-feest op 3 oktober, of zoals de Leienaren het zelf zeggen: ‘Dwrie Oktoowbewr.’ Peen en ui eten, ongebreideld bier drinken en foute muziek luisteren. Dat vind ik allemaal leuk en dat moest ik dus meemaken! De plannen werden gesmeed en ik keek er echt al maanden naar uit. Uitputtend veel Rubberen Robbie geluisterd om in het accent te komen. Ook leuk als antropologisch onderzoek, want praktisch alles wat ik doe is werk, zelfs feesten. Ik schrijf alles op. Kon ik mooi weer een column uit persen, zo dacht ik. Maar helaas, des ochtends op dwrie oktoowbewr’ was het Oud-Hollandsch takkeweer. Regen, wind en de hele klerezooi. Dus geen weer om gezellig buiten bier te drinken. En allebei ook geen zin om hutjemutje in een stampvolle kroeg te staan. We besloten dus gewoon om lekker in Amsterdam te blijven. Allebei een drukke werkweek gehad, dus een dagje in huis cocoonen met voetbal kijken en eten maken vonden we eigenlijk ook wel prima.
De voetbaldag begon met als voorgerecht met de Klassieker Feyenoord-Ajax, maar dan voor eerst in de geschiedenis een vrouwelijke editie. Helaas verloren ‘mijn’ vrouwen met 4-1 van hun Rotterdamse rivalen en tot overmaat van ramp was Pia Rijsdijk een van de grote uitblinksters aan de kant van de gastvrouwen. Geen idee of zij verre familie is, maar veel Rijsdijken komen uit die kant van het land, dus het zou zomaar kunnen. Is er toch eentje in de familie met voetbaltalent. Geluk bij een ongeluk dat vrouwenvoetbal nog niet zo groot is dat er met chocoladeletters in de krant een ronkende kop zou komen als: ‘’Ontketende Rijsdijk sloopt Ajax!’
Kortom, dwrie oktoowber begon al niet lekker. Dan maar door naar het hoofdgerecht, Ajax-FC Utrecht, gewoon met kerels. Omdat ik buiten de stad zou zijn had ik mijn seizoenkaart afgestaan aan een vriend van mij zodat hij zijn zoontje kon meenemen. Helaas gaven ook de heren niet thuis vandaag en mede door de uitblinkende Utrechtse keeper Paes verloor Ajax met 0-1. Hij was, tromgeroffel, ‘onpaesseerbaar.’
Nee, deze dwrie oktoowber was rond 16.30 nog niet wat ik me er van had voorgesteld. Gelukkig verloor Feyenoord ook, dus dat was een kleine pleister op de wond.
Om toch nog in de sfeer van dwrie oktober te blijven hebben we nog wel lekker hutspot gemaakt, won ik dik met ons favoriete spel tric-trac en topten we de dag af met terrasjes op de Nieuwmarkt. Resumerend was het eigenlijk nog niet zo’n slechte dwrie oktoowber. Best wel een lekkere rustige en relaxte eigenlijk. Dat konden we ook allebei wel gebruiken. Je moet ook je zegeningen tellen.
Maawr , Leien, volgend jaawr zain we erwbij hoowr op dwrie oktoowbewr!
Tag Archives: bier
Rodweek #27 Sommige dingen zijn onbetaalbaar
Waar 2017 in financieel opzicht voor mij wat moeizaam op gang kwam begon 2018 meteen met een meevaller. De royalty’s van mijn bestseller ‘Kroegkronieken’ uit 2013 werden gestort en dat betrof dit jaar de lieve somma van €2,97, dus in elk geval één persoon heeft afgelopen jaar op die knop van bol.com geramd! Even overwoog ik, op advies van een kennis, dit gewonnen kapitaaltje te investeren in Bitcoins, maar dan zou ik mezelf niet zijn. Geld moet rollen, zeg ik altijd maar en bovendien stond er afgelopen weekend een weekendje Valkenburg met de dame op het programma. Mijn enige en laatste bezoek aan Valkenburg was een jaar of dertig geleden, maar daar stond me nog maar weinig van bij. En wat zou ik in 1988 allemaal met €2,97 kunnen doen? Dat was toch zes gulden zestig. Heel veel kikkertjes, perziken en trekdrop kopen natuurlijk! Wat denk jij nou? Lees verder
Zaterdagavond, Witte de Withstraat
Mijn vriendin en ik namen maar eens poolshoogte, want heel erg bevorderlijk is het natuurlijk niet om op zaterdagavond om 19.00 op de Witte de Withstraat te liggen. Zou ie een hartklapper hebben gehad? Er stonden meer mensen bij. Een meisje had 112 al aan de lijn en Tony stond er bij. Tony is een van onze buurtgekkies in De Baarsjes. Een zwakbegaafde alcoholist met een stem als een roestige slijptol en een accent dat platter is dan een doodgereden duif. Lees verder
Ode aan de voetbalkroeg
Er gaat niets boven een voetbalkroeg. Je eigen voetbalkroeg wel te verstaan. De kroeg waar je jezelf op je vrije zondagmiddag, die altijd weer voelt als een zondagochtend, toch maar naartoe hebt gesleept met je brakke zaterdagnachthoofd. De bravoure van de nacht heeft ruim baan gemaakt voor een hoofd dat zo zwaar weegt als een medicinbal en waar je een moeizaam doch welgemeend ‘goedemiddag’ uitperst. Eerste biertje uitstellen met koffie, thee of een colaatje of gewoon maar meteen aan het bier?
Geen getrut. Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Harde bestraffing van de kater werkt altijd het beste, dus je vermant je.
‘Doe maar een biertje,’ zeg je tegen de barvrouw die de bekende retorische vraag stelt. Lees verder
Lowlands
Klik je Facebook of je Twitter dezer dagen aan en je ontkomt er niet aan: Lowlands-voorpret. Ik heb nogal wat vrienden, collegae en vage kennissen die daar heen gaan, dus ik zie de laatste dagen gemiddeld zo’n 368 berichtjes als: ‘Nog een dag werken en dan naar Lowlands!!!!’, ‘Vet zin in Lowlands!’ en ‘Laatste boodschappen gedaan en dan op naar Lowlands! Woehoe!’
Ik heb dat niet meer zo. Vroeger wel. Lees verder
Vondelpark, dinsdagochtend
Het is de eerste dag van het jaar dat ik mijn slippers uit de kast haal, mijn korte broek aantrek en koers zet richting het Vondelpark om mijn horecagrijze teint er eens af te branden. Ik loop het park binnen via het Kattenlaantje.
Waar zal ik eens liggen? Niet in de buurt van de speelvijver, dat zie ik al snel. Het is er nu al erg druk met spelende kinderen. Nou ben ik geen kinderhater, maar zo’n overdaad aan gekwetter en geschetter kan ik nog even niet velen om elf uur des ochtends. Lees verder
Beste Daley Blind,
Beste Daley Blind,
Ajax-Roda JC, afgelopen zondag. Een makkie zou je denken. Roda staat zo laag op de ranglijst dat ze zowat uit de krant vallen. En wij zijn Ajax. En dus moest er gewoon met een nulletje of vijf gewonnen worden. De kille cijfers na afloop zeiden echter wat anders: 1-1. Wij op vak 115 kregen een licht déjà-vu van Ajax-Sparta, weet je die nog, Daley? Al was die wedstrijd nog erger. Een moment dat na afloop van het voor Ajax teleurstellende gelijke spel exemplarisch zou blijken voor de wedstrijd was die kans van jou, halverwege de eerste helft. Je kreeg de bal rond de penaltystip aangespeeld en je miste op welhaast Ivan Gabrichnesque wijze. Mijn ouwe opoe had die bal met haar looprek blind (!) achter de keeper geschoven, maar jij presteerde het om ‘m niet eens tussen de palen te schieten. Wat eigenlijk ook best knap was. Lees verder
Beste Viktor Fischer,
Beste Viktor Fischer,
Het zijn de kleine dingen in het leven waar ik soms intens blij van kan worden. Zoals, laatst toen ik de rubriek ‘persoonlijk’ las in VI. Normaal gesproken lees ik die voor het slapen gaan omdat de antwoorden die profvoetballers geven op hun favoriete boek, film, eten, etcetera, zo voorspelbaar en zaaddodend saai zijn dat ik vaak al halverwege het rubriekje in een comateuze slaap gekukeld ben. Al die voetballers kun je ‘wakker maken voor de saotosoep of de roti kip van mama’, ze drinken allemaal ‘Fernandes, 7up en als ze uitgaan weleens een mixje’, ze luisteren allemaal naar hiphop, r&b of dubsteb, ze lezen op dit moment allemaal de biografie van Zlatan of Kluivert, ze spelen allemaal graag FIFA op de Playstation en ze vinden het allemaal heerlijk om soaps te kijken met hun vriendin.
Veel spannender wordt het vrijwel nooit. Lees verder
Godendochters versus Witte Leeuwinnen
Een heuse Noord-Hollandse derby: de Godenzonen van Ajax tegen de Witte Leeuwen van Telstar. Die wedstrijd werd in de eredivisie voor het laatst gespeeld op 5 maart 1978. Voor een matig gevuld stadion de Meer werd het die dag 7-0 voor Ajax. Datzelfde seizoen degradeerden de Velsenaren om tot op de dag van vandaag niet meer terug te keren in de hoogste regionen van het Nederlandse betaalde voetbal. En dat zal, met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid, ook nog wel een tijdje duren. De kans dat Ajax binnen vijf jaar de Champions League wint is groter.
Maar, zo zie je maar: het leven is soms als Lucille Werner. Het kan raar lopen. Want afgelopen vrijdagavond was ik zowaar bij een editie van Ajax-Telstar. Lees verder
Beste Abe van de Ban,
Beste Abe van den Ban,
Wie mij tien jaar geleden had gezegd dat ik ooit in een stadion zou voetballen en gecoacht zou worden door legendes als ‘De Snor’ en Johnny Rep had ik laten opsluiten. Vergeleken bij mij is Ivan Gabrich namelijk een technisch wonder en Daley Blind een sprintkanon.
Maar diegene zou ik dan nu toch vrij moeten laten en mijn nederige excuses moeten aanbieden, want het is gewoon gebeurd! Lees verder