Nog steeds in shock en in de rouw vanwege het overlijden van Joy kreeg ik twee dagen daarna het volgende slechte bericht dat letterlijk insloeg als een bom. Ik las op het alwetende Facebook dat Fred Bomber was overleden. Godverdomme, weer zo’n mooi mens. Maar dat nieuws bleek wat voorbarig. Fred was weliswaar ernstig ziek, maar hij ademde nog wel, zo vertelde zijn schoonzus mij. Dus dat nieuws moest als de sodemieter gerectificeerd worden. De volgende dag was het nieuws echter wel waar. Fred Bomber, hiphoppionier en iconisch fenomeen is niet meer. Hoewel we elkaar de laatste jaren niet heel vaak meer zagen was ik bijzonder op Fred gesteld. Wij kenden elkaar via de Osdorp Posse en Fred was een vaak en graag geziene gast in de Amsterdamse Melkweg waar ik bijna 20 jaar heb gewerkt, dus we hebben gezamenlijk behoorlijk wat concerten gezien. Altijd hartelijk, vrolijk en oprecht geïnteresseerd in zijn gesprekspartner. Een echte Amsterdamse hiphoppionier die zijn sporen in de hiphopwereld ruimschoots had verdiend met produceren van bands en het organiseren van legendarische feesten. Fred Bomber is een hele grote naam in hiphopland. Hij stond aan de wieg van de nederhop en hij kende alles en iedereen in de hiphopwereld. Hoewel Fred niet heel erg groot was van postuur keek ik toch altijd een beetje tegen hem op.

En buiten alles wat Fred voor de Nederlandse hiphopwereld heeft betekend was hij de uitvinder van ‘De wet van Fred’, zoals ik het altijd noemde.

Die moet ik even uitleggen. Fred had de buitengewone gave dat een band pas begon met spelen als Fred zijn entree maakte. Dat is niet één keer gebeurd, maar echt ontelbare keren! Je kon er bijna de klok op gelijkzetten. Ik denk niet dat hij ooit in een drukke rij heeft gestaan. Dan was de band al een half uur te laat of zo en dan stond Fred nog rustig z’n jointje op te roken op de brug. Na zijn laatste hijsje liep Fred dan rustig de Melkweg binnen, ouwehoerde nog wat met mensen die hij kende (dat waren er meestal veel, want Fred kende nogal wat mensen), liep dan de zaal in om bier te halen en precies dan begon de artiest! Als ik aan kwam lopen en Fred stond nog op de brug, dan wist ik dat ik me niet al te veel hoefde te haasten. De man had werkelijk een feilloos gevoel voor timing. Onze spoorwegen hadden kunnen leren van Fred: nooit te laat, gewoon exact op tijd.

Hoewel Fred diep verweven was met de hiphopcultuur schuwde hij ook het hardere gitaarwerk niet en kon je hem dus ook bij punk- of metalconcerten regelmatig tegenkomen. In 2022 kwamen mijn vriendin, een vriend van ons en ik, zei de gek, Bomber toevallig tegen bij het concert van Judas Priest in 013 in Tilburg. Fred was in zijn eentje en voegde zich gezellig bij ons. Judas Priest begon te laat. En ook in Tilburg gold de wet: op het moment dat Fred binnenkwam begonnen ze. “Breaking the law”, is de grote hit van Judas Priest, maar niemand brak ooit de wet van Fred. Zelfs Judas Priest niet.

En dat het overlijden van Fred een dag te vroeg werd verspreid was natuurlijk ook geen toeval. Zelfs of beter gezegd, ook in het hiernamaals geldt De Wet van Fred, zo bleek maar weer. Ze moesten daar ook gewoon nog maar even op hem wachten.

Rust zacht, mooie, lieve, toffe Bomber die je er was. Het was een feest om jou gekend te hebben.