Bali (4) The Fresh Prince of Gili Air

DSCF0129Els en ik hadden onszelf dus twee weken tot Kuta veroordeeld. Gelukkig hadden we in Amsterdam ook al twee nachtjes op Gili Air bijgeboekt. Een boottocht van iets meer dan twee uur vanaf Bali en ineens zaten we van het schreeuwerige Kuta met al z’n scootertjes, taxi’s en toeristengedoe op een paradijselijk bounty-eiland waar behalve eten, drinken, snorkelen, wandelen en op het strand liggen weinig te doen is. Ideaal voor een tamelijk luie vakantieganger als ik. Gemotoriseerd vervoer is niet toegestaan op Gili Air, dus de grootste verkeersopstopping die ik heb gezien was dat een paard en wagen uit tegengestelde richting even op elkaar moesten wachten. Heerlijk.  DSCF0145

Gili Air is een stipje op de kaart, maar wel een ontzettend mooi stipje, geen lelijke puist of zo. In een uur en een kwartier loop je rondom het hele eiland. We waren amper een half uur op het eiland toen we besloten om lekker op het strand te gaan liggen. Ik besloot om eens te verkennen waar we ergens wat konden drinken en bij de eerste de beste strandhut kwam ik mijn Brabantse makker Gert-Jan met zijn familie tegen. En als Gert-Jan ergens zit dan weet je in elk geval zeker dat er in het betreffende etablissement wat te drinken is, dus dat was snel geregeld.

Gert-Jan bleek ook een fanatieke snorkelaar te zijn en nodigde ons uit om mee te gaan snorkelen. Helaas onderschatte Gert-Jan mijn ietwat onconventionele motoriek. Op de pier struikelde ik al de hele tijd over mijn flippers en eenmaal in het water deed ik mijn sterrenbeeld (Vissen!) nou niet bepaald eer aan. Ik ben al geen erg begenadigde zwemmer, maar als er dan ook nog hindernissen als rotsen en koraal bij komen wordt het een bijzonder lastig verhaal bij mij. Daarnaast kon ik letterlijk niet uit de voeten met die flippers en verzoop ik zowat in m’n snorkel. Nadat ik mezelf voor de zoveelste keer in korte tijd had opengehaald besloot ik er mee te stoppen. Els en Gert-Jan gingen door en ik droop bloedend uit verschillende plekken op mijn lichaam af naar onze strandstoelen om datgene te doen waar ik echt goed in ben: bier drinken en lui liggen wezen. Ik heb een paar mooie beelden onder water gezien en daar moet ik het mee doen.

Een uur later kwamen Gert-Jan en Els terug die tussen prachtige gekleurde vissen en zo hadden gezwommen. Verschil moet er wezen. Het was voor mij niet weggelegd.

De tijd verstreek geruisloos op het prachtige eiland en we vonden het jammer om na twee dagen weer terug naar Kuta te moeten. Gelukkig hielp het lot ons een handje. We waren naar de verkeerde pier verwezen en zodoende misten we onze boot. En die boot vaart maar eens per dag. Er zat niets anders op dan ons met dit  barre lot te verzoenen en een dag langer op het paradijselijke eiland te verblijven. Heel vervelend. Ik regelde snel een nieuw verblijf voor de nacht en een paar minuten later lagen we alweer ergens op een strandstoel te bakken. Soms moet je je maar gewoon schikken in je lot. Ik bestelde nog maar eens een Bintang, luisterde naar de zee en genoot nog een dagje extra van de oorverdovende rust.

Mijn Indonesische overgrootmoeder die nogal slecht Nederlands sprak had twee namen voor mij. De eerste was ‘Lautnie’, maar dat was omdat ze ‘Rodney’ niet uit kon spreken. De tweede benaming die ze voor me had was ‘Radja’, wat in het Maleis ‘Koning’ betekent. En een tikje koninklijk voelde ik me ook wel op dat wonderschone eiland. Ik was de koning te rijk als The Fresh Prince of Gili Air.DSCF0141

Deel 1 gemist? KLIK HIERO!

Deel 2 gemist? KLIK HIERO!

Deel 3 gemist? KLIK HIERO!

1 Comments

Leave a Comment.