Beste Kevin Strootman,

strootmanMet aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid kijk je dezer dagen vrolijker als in de tijd dat je bij PSV speelde.  Daar keek je altijd alsof je zojuist te horen had gekregen dat je was uitgehuwelijkt aan het eveneens met een borstelsnor uitgeruste nichtje van Johan Derksen. Al kan dat natuurlijk liggen aan het feit dat PSV nooit wat won tijdens jouw periode daar. Maar ja, Ajax-trainer Frank de Boer kijkt ook nooit vrolijk en die heeft toch genoeg zilverwerk gewonnen in zijn carrière, zou je zeggen. Al gaan de geruchten dat zijn mondhoeken iets opkrulden na Ajax’ Champions Leaguezege van 1995. Maar daar is geen beeld meer van.  

Maar terug naar jou. Hoe anders is de situatie nu in vergelijking met voorgaande twee seizoenen? Jouw nieuwe werkgever AS Roma, dat een astronomisch bedrag voor jou betaalde, staat zo stijf als mijn ledematen bovenaan. De volle honderd procent score na acht wedstrijden en een doelsaldo waar een paard de hik van krijgt. 22 voor en slechts eentje tegen. On-Italiaans veel doelpunten voor en ras-Italiaans weinig goals tegen.  Francesco Totti, die inmiddels een jaar of 58 moet zijn en volgens mij aan zijn 45e seizoen bezig is, speelt weer als een jonge god en jij bent een van de stuwende krachten op het middenveld.

Respect.

Alle ogen waren gericht op de traditionele topclubs Milan, Juventus, Inter en eventueel Napoli maar vooralsnog verrast AS Roma als dark horse. Ik heb in Italië geen uitgesproken favoriete club, maar jouw club is toevallig wel de eerste Italiaanse club waar ik ooit een shirtje van kocht, zeker een kilo of 20 geleden. Gelukkig zag ik de expansie van mijn buik aankomen en dus had ik het shirt in de maat XL gekocht, zodat ik het tricot vandaag de dag nog steeds pas. Ik kocht het gewoon omdat ik het een mooi shirt vond, niet omdat ik een fan was. Ik heb wel meer voetbalshirts van clubs waar ik geen supporter van ben maar die ik gewoon mooi vind. Desalniettemin maakte het shirt toch dat ik AS Roma altijd wel met een schuin oog volgde en dat ik het leuk vond als de club successen vierde en dat ik het jammer vond als het minder met de club ging. Zoals de laatste tien jaar.

Volgende maand ben ik in Rome. Voor het eerst. Op stap met m’n meissie. Helaas niet in een voetbalweekeinde, maar dat moet ik dan maar eens een andere keer doen. Hopelijk ergens in het voorjaar en wellicht zie ik je dan breed lachend op de voorpagina van de Gazetta. Jij met de scudetto en ik aan een limoncello op een Romeins terras.

Succes!

Met vriendelijke groet,

Rodney Rijsdijk

Van deze schrijver is ook de verzamelde column-bundel ‘Kroegkronieken’ te koop, Amsterdamse kroegverhalen met ballen! Klik hiero voor de link of stuur een PB-tje aan de schrijver op zijn Facebookpagina, dan schrijft ie er nog wat leuks in voor je ook!

Leave a Comment.