Toen ik in 1986 als negenjarig jongetje de videoclip van Sabrina zag ging er een wereld voor me open. Ik vond vrouwen dan weliswaar rare voetbalhatende wezens, maar ze konden er toch wel erg plezierig uitzien, zo viel me ineens op. Toch wel lekker, die wijven. Er gebeurde iets tussen buik en billen en dat beviel me. Het was het begin van mijn levenslange fascinatie voor het vrouwelijk geslacht. Ik ging er steeds meer op letten en inderdaad: er liepen verdomd fraaie exemplaren rond, alleen waren die voor mij als negenjarige nog onbereikbaar. Maar wauw…. Toen ik dan op mijn elfde voor het eerst met een meisje had getongzoend was ik dan ook een week compleet in de war.
Toen de jaren negentig begonnen zat ik aan het begin van de puberteit. Mijn interesse voor meisjes en vrouwen had inmiddels welhaast grenzeloze proporties bereikt. Helaas had ik toen ik dertien was een puistenkop die de vergelijking met een maanlandschap kon doorstaan, droeg ik een lelijke ziekenfondsbril en daarbij was ik ook nog eens redelijk verlegen. Dat hielp dus allemaal niet mee om chickies te regelen. Maar ondertussen grensde mijn nieuwsgierigheid naar seks aan hondsdolheid en dus ging ik op zoek naar ondersteunend beeldmateriaal.
Dat was geen sinecure in de jaren negentig, zeker als je niet echt geld had om blotetietenboekjes te kopen. Er was Veronica-programma de Pin Up-club en je had Tutti Frutti op Rai Uno. Die programma’s zou je tegenwoordig rond het avondeten kunnen uitzenden, je zag amper wat, maar in die tijd moest je er echt voor opblijven. Je kon natuurlijk ook de Flodderscene van de buurman die een stukje van zichzelf in Tatjana kwijt kon tien keer terugspoelen. En elke vrijdag was er heel erg vieze Duitse jaren zeventig-porno op RTL + waarin lelijke mannen met hangsnorren hun klotsende bierbuiken tegen de achtersten van mevrouwen stootten die noch op acteertalent noch op een knap uiterlijk waren gecast. Die mevrouwen hadden dan op de koop toe vaak meer haar tussen hun benen en onder hun oksels hangen dan Herman Brusselmans en ik samen bij elkaar op onze hoofden hebben, dus het deed de broek niet bollen. Maar meer was er nou eenmaal niet, dus de eigen fantasie moest creatief gebruikt worden.
Tegenwoordig hebben mensen het makkelijker. Iedereen heeft z’n eigen pornogenerator thuis. Seks is overal te zien. Daar hoef je niet erg ver voor te zoeken op internet. Voor elke denkbare voorkeur is er een brede selectie aan websites met bewegende beelden. En voor de vrouwen is er ‘Vijftig tinten grijs’, door een vriendin van mij al gerecenseerd als ‘sneue huisvrouwtjesporno’, dus in hoeverre dat een aanrader is weet ik ook niet.
En anders kun je altijd nog een keer naar de buurmanscene kijken.