De geurmelange van getoast witbrood, gebakken eieren, bacon, witte bonen in tomatensaus en ondefinieerbare worstjes kroop de afgelopen dagen dagelijks stiekem onder onze deur door om ons te wekken. Inderdaad, ik was in Engeland met kerst. Ik heb niet veel met kerst, maar wel heel veel met Londen en mijn dame was nog nooit in Londen geweest. Zomaar drie redenen om de kerstdagen dit jaar eens in Londen door te brengen. Ik ben gek op die stad. Het is een apart volkje. De tamelijk bizarre combinatie die het Engelse ontbijt vormt kan ook echt alleen maar door een Engelsman bedacht zijn. Hun voorliefde voor lelijke vloerbedekking, tot in de kroeg aan toe, is bizar. Fish and chips. Ik heb het vroeger nog wel uit een oude krant gegeten. Met een beetje mazzel kon je de voetbaluitslagen nog op je vis lezen, maar uit een krant eten mag niet meer. Camden Town in Noord-Londen, met z’n markten, z’n eetstalletjes en z’n kroegen voelt altijd als thuiskomen. En voetbal. Je kunt met Engelsen oeverloos ouwehoeren over voetbal. Lees verder
Tag Archives: Dennis Bergkamp
Beste Romario,
Drie dagen te laat maar alsnog: van harte gefeliciteerd met je 50e verjaardag! Romario 50,ik zeg het maar eens hard op omdat ik het anders niet geloof. Dat gaat hard man, ik herinner me je debuut in de eredivisie nog. Uit bij Roda. In het foeilelijke Kaalheide-stadion. Striemende Hollandse kou. Je vond het maar niks. Zoals je ook die rare Hollandse eetgewoonten maar niks vond: groenten en aardappelen door elkaar prakken en appelmoes er overheen, je gruwde er van.
Het was natuurlijk sowieso een behoorlijke cultuurshock om van bruisend Rio de Janeiro naar Eindhoven te verhuizen. Zo zul jij de Nederlandse interpretatie van het carnavalsfeest een tikje meewarig hebben aangezien. Hier geen schaars geklede vrouwen en samba maar kettingbierzuipende types in een kippenpak die al polonaiselopend ‘Er staat een paard in de gang’ meelallen. Lees verder
Godzooi
Elk jaar, zo ergens in de zomer, dan steekt mijn geloof weer de kop op: mijn rotsvaste geloof dat Ajax kampioen wordt. Dat geloof van mij is in iets minder dan de helft van de achtendertig jaar die ik rond stamp op deze aardkloot een absolute waarheid gebleken. Sinds ik besta werd mijn cluppie zeventien keer kampioen. Maar aan de andere kant werd iets meer dan de helft van mijn leven mijn geloof dus ergens in april of mei door een andere realiteit ingehaald. Dan werd, volkomen tegen mijn geloof, een andere club kampioen. Kortom, mijn geloof is lang niet elk jaar een waarheid gebleken. Lees verder