Beste Luis Suarez,

Ontelbare keren heb ik je verdedigd tegen iedereen die kwaad over je sprak. Als je je weer eens als een stervende zwaan liet vallen in het strafgebied dan praatte ik dat altijd goed onder het mom dat je er nou eenmaal alles voor deed om te winnen. En toen je op het WK 2010 de zekere treffer van Ghana met je handen voorkwam sprak iedereen er schande van. Ik vond het mooi. Je werd toen van het veld gestuurd en Ghana kreeg een penalty. Dat wist je, dat was ingecalculeerd. Je liep al van het veld voordat de scheids je de kaart kon tonen. Daarna stond je in een te grote trainingsjas te juichen langs de kant omdat Ghana de toegekende penalty had gemist. Uruguay door dankzij jouw heldenoffer. Dat uitgenaste lachende straatrattenhoofd langs de kant. Ik vond dat stoer. Mensen die die actie veroordeelden konden voor mijn part lekker in het bos gaan schijten. Lees verder