Het is ook niet snel goed met die Vader Abraham. Sleur ik die ouwe smurfensouteneur drie weken geleden nog uit de onder een dik bedekte laag stof anonimiteit in een van mijn columns (toch 729 lezers) en dan loopt mijnheer afgelopen week op nu.nl te jeremiëren dat er geen groot eerbetoon is geweest voor zijn 50-jarig artiestenjubileum en bij Andre van Duin wel. Dan moet ik zeggen dat ik, behalve ‘Het Kleine Café Aan De Haven’ en het ‘Smurfenlied’ toch flink moet nadenken om nog drie titels uit het oeuvre van de beste man te noemen. Van Andre van Duin som ik uit het blote hoofd moeiteloos twintig sketches op. En niet dat mijn Vader Abraham-kennis nou maatgevend is, maar ik denk dat het voor de meeste mensen geldt. ‘Bij leven vergeten’, noemde hij het, met een smurfensnik in de stem en met een tranentrekkend gevoel voor dramatiek. Lees verder
Tag Archives: gabrichcup
Beste Ivan Gabrich,
Beste Ivan Gabrich,
Ongelooflijk dat ik jou nooit een brief heb geschreven. Want als er een voetballer was met wie ik een soort band had (eenzijdig weliswaar), dan was jij het. Het was niet omdat we allebei niet konden voetballen. Dat is te gemakkelijk. En bovendien, hoe je het hebt gedaan heb je het gedaan, maar jij hebt wel het eerste elftal van Ajax gehaald en ik niet. Nee, Ivan, het zit zo: mijn maten en ik waren een paar jaar geleden (jij was toen al lang weer weg bij Ajax) met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid, de enige Ajaxsupporters die nog wel eens plezier aan jou hebben beleefd. Mijn gabbers en ik zijn de enigen hier in Amsterdam en omgeving die een oprechte glimlach op het gezicht krijgen bij het horen van de naam Ivan Gabrich. Lees verder