Er waren de afgelopen week twee mensen die ik allebei een ontstellende lul vond. Laat ik beginnen met de eerste, Keje Molenaar, advocaat, woonachtig te Broek in Waterland. Behalve dat hij advocaat en oud-voetballer is heeft Keje al jaren een andere bron van inkomsten. Keje is secundair tickethandelaar. Sterker nog, hij is voorzitter van EUSTA, een overkoepelende club van secundaire tickethandelaars. Deze ‘handelaars’ kopen zodra de kaartverkoop voor grote concerten, wedstrijden of shows begint, razendsnel duizenden kaarten op met fake-accounts. En verkopen die vervolgens door voor een veelvoud. Keje vindt dat een prima en fair systeem, zo vertelde hij afgelopen week. Want dan hadden die sukkels maar op tijd moeten zijn toen de reguliere verkoop begon. Als je dat durft te zeggen ben je  in mijn ogen dus gewoon een abjecte gewetenloze lul. Niets meer en niets minder.

Dit gezegd hebbende, neem ik dus ook aan dat Keje het niet erg vindt als ik op een dag, vlak voordat hij boodschappen gaat doen, alle resterende pakken koffie in Broek in Waterland opkoop. Elk pak koffie uit elke supermarkt of buurtsuper in het hele dorp. Geen pak koffie meer te krijgen in het dorp behalve dan in mijn zojuist ingerichte winkeltje. Lees verder