Kolere. Daar zaten we dan. In het stadion, de kroeg of voor de TV. Elke Ajacied was in totale shock. Ons Ajax met 1-6 aan stukken gescheurd door dodelijk effectieve moordenaars uit Napels. En het had nog erger kunnen zijn.
Een maand geleden was ik in Napels. Ik heb altijd een fascinatie voor de stad en de club Napoli gehad en ik vond het geweldig om er samen met mijn gabber Remi een paar dagen heen te gaan. Napels was alles en meer wat ik er van had verwacht. Mooi, maar ook vuig en ruig. Heerlijk eten. En een stad die voetbal ademt: Napoli in het algemeen en Diego Maradona in het bijzonder. De beeltenis van de man is letterlijk overal in de stad te zien. Probeer in heel Amsterdam maar eens 10 afbeeldingen van Johan Cruijff te vinden. Gaat je niet lukken. In Napels hangen er minstens 10 afbeeldingen van Maradona in een gemiddelde steeg. De man is groter dan welke god ook daar.
We bezochten er dus ook een wedstrijd in het machtige Diego Maradona Stadion. Napoli- Lecce. Vergelijkbaar met een wedstrijd als Ajax – Go Ahead Eagles. Napoli als fiere koploper van de Serie A, Lecce als degradatiekandidaat. In Italië heb je de Gazetta Dello Sport, de beroemde roze sportkrant. Nou, Napoli voetbalde die avond als een natgeregende versie van die krant. Niet om aan te gluren. Uitslag 1-1. En daarmee kreeg Napoli eigenlijk nog iets te veel.
Ofschoon ik veel sympathie voor Napoli heb, ligt mijn liefde natuurlijk bij Ajax. En Napoli en Ajax hebben tegen elkaar geloot voor de Champions League. Een prachtig affiche. Na de wanvertoning der Napolitanen die ik daar in dat prachtige stadion zag was mijn analyse helder. Ik zei tegen mijn gabber dat Ajax niks van dit Napoli te vrezen had. Die konden er maar weinig van. Flets ploegje. En daarbij: wij zijn Ajax. Is dit nou de koploper van de Serie A? Kom op man, die vreten we op. Rauw, bij een kopje lauwe thee.
Een paar dagen later knalde Napoli ineens Liverpool aan flarden met 4-0 en sindsdien wervelen ze door de Serie A. Napoli strooide tijdens mijn bezoek een Sahara aan zand in mijn ogen met hun slechtste wedstrijd van het jaar. Een maand later weten we dus weer waar we staan. Ajax verloor terecht met 2-1 van Liverpool waar het ook 5-1 had kunnen zijn, speelde thuis 1-1 tegen Go Ahead Eagles en kreeg thuis na een vroege voorsprong als een een brutaal kind een ongenadig pak op de flikker van Napoli. 1-6, waar erger ook nog had gekund. Rodstradamus zat er naast en niet zo’n beetje ook. Napoli voetbalde fantastisch. Ajax speelde als een natte krant.
Goddank ben ik 45 en geen 20 of 25 meer. Op die leeftijd had zo’n avond als deze mijn humeur minstens een week beïnvloed. Dat lange proces van rouwverwerking heb ik niet meer zo. De teleurstelling maakt na zo’n wedstrijd plaats voor berusting. ‘Hunnie waren beter’. En niet zo’n beetje ook.
De volgende ochtend dreef er buiten een natte krant in een Amsterdamse plas. Het Parool. Ik zag nog net Ajax op de voorpagina staan. Dat beeld was de complete samenvatting van de wedstrijd.
Tag Archives: champions league
Beste Davy Klaassen,
Aan de moppertafel in mijn favoriete Jordanese voetbalcafé waren we vorige week opvallend positief na de eerste helft van Rapid Wien- Ajax. En dat zijn we niet snel. Maar, eerlijk is eerlijk: wat we zagen beviel ons. Moeizame start, maar goed herpakt, lekker gevoetbald en een keurige 0-2 voorsprong bij rust door twee puntgave goals van jou. En als jullie het vizier wat scherper hadden gehad was 0-4 ook mogelijk geweest. In de rust waren we unaniem: dit Rapid mocht geen enkel probleem vormen op weg naar de volgende voorronde. Niveau rechterrijtje eredivisie, zo luidde ons deskundige oordeel tussen twee vazen bier door. Lees verder
La Décima
Eergisteravond, op de datum waarom wij tot vorig jaar Koninginnenacht vierden, zag ik De Koninklijke uit Madrid Bayern München op de martelbank leggen zoals Hoessein junior dat in vroeger dagen deed met Irakese internationals die het waagden om een wedstrijd te verliezen: hard, pijnlijk en zonder een spoortje mededogen. Real Madrid dendert niets of niemand ontziend door naar het grote doel van dit jaar, het veroveren van La Décima, de tiende Europacup 1. Ik weiger dat ding nog steeds Champions League te noemen, omdat er al jaren meer clubs in spelen die geen kampioen zijn geworden in hun land dan wel. Zo wordt de finale van dit jaar een Madrileens onderonsje tussen twee ploegen die vorig jaar allebei niet de kampioen van Spanje waren en ook niet de titelverdediger van de Europacup 1. En noem mij gerust ouderwets, want dat ben ik ook, maar die horen wat mij betreft niet in een ‘Champions League’ thuis. Maar goed, we dwalen af.
De kans dat ik mijn club Ajax ooit zijn tiende Europacup 1 zal zien winnen is te verwaarlozen, al staan ‘we’ natuurlijk al op vier. Lees verder
Beste Davy Klaassen
Als er één ding is dat men niet van Ajax kan zeggen is het wel dat jullie langzame leerlingen zijn. Want laten we eerlijk zijn, een beroerde wedstrijd spelen bij Cambuur Leeuwarden en dan toch nog winnen in de laatste minuut, dat is er eentje van onvervalste Italiaanse snit. Al is het dan maar op eredivisieniveau.
Op Champions Leagueniveau tikken jullie AC Milan tot twee keer toe helemaal naar Lala-land en maken jullie het niet af. Want hoe wanstaltig dat Milan ook voetbalt: ze zijn gewoon weer door met dat beperkte ploegje van ze. Lees verder
Beste Mike van der Hoorn,
Welkom in de wereld van het grotemannenvoetbal.
Of grotemannenvoetbal… Het zijn natuurlijk huilebalken van de bovenste plank, die Italianen. Zo werkt dat. Zo zijn ze altijd geweest. Een beetje Italiaan barst in gelukzalige tranen uit om een goed gelukte pasta van zijn ouwe moedertje. Het zijn sufgerukte watjes van heb ik jou daar. Maar ze hebben ook een andere kant. Die Balotelli bijvoorbeeld, dat is een vieze vuile gluipsteen die zijn eigen moer nog zou verkopen in ruil voor een penalty. Uiteraard wel nadat ie eerst nog even haar pasta heeft opgevroten en een schijnheilig kruisje heeft geslagen.
Italianen zijn koele moordenaars die een wedstrijd ijskoud dood kunnen maken. 1-0 voor in een belangrijke pot? Dan wordt er niet meer gevoetbald tot het laatste fluitsignaal heeft geklonken. Al duurt die wedstrijd nog tachtig minuten. Schijt aan het publiek. Lees verder