Voor de liefde heb ik nooit veel talent gehad of ik heb gewoon nooit de juiste ontmoet. Linksom of rechtsom: ik ben 37 en sinds kort weer eens vrijgezel. Ook in de jaren negentig heb ik relaties gehad en ook die zijn, uiteraard, gestrand. Als het dan weer eens uit was met deze of gene jongedame zat ik dezelfde avond nog in de kroeg. Even de spanning van me af drinken en eventueel een spannende rebound scoren.

Tegenwoordig is die mogelijkheid er ook natuurlijk, maar ‘de kroeg’ is groter geworden en de vijver waar iedereen in kan vissen is een oceaan geworden. Veel van mijn hetero vrijgezelle vrienden gebruiken Tinder. Die zitten dan ineens verlekkerd over hun smartphone te scrollen, drukken hier en daar wat mensen weg en keuren hier en daar iemand goed. Het is de ultieme vleeskeuring. Een van mijn nichtenvrienden had een date via de homoseksuele variant van Tinder, Grindr, en had daar een heerlijke quote over: “Ja, hij was jarig op 3 november en dat vierde hij achter in mei!”

Maar nu ik…. Hoe moet ik het nu aanpakken? Ik heb al jaren niemand meer versierd! Hoe werkt dat ook alweer? Moet ik nu ook aan de smartphone en mezelf opgeven bij zo’n Tinder-gedoe? Een aantal vrienden van mij zijn wildenthousiast. Die neuken zich ineens zestien slagen in de rondte. Vroeger kon ik nog wel eens een biertje met die jongens drinken, maar tegenwoordig liggen ze alleen maar het hele land door te wippen. ‘Nee sorry, Rod, vandaag geen tijd. Ik lig nu met m’n blote toges in een bedstee in Meppel…. off all places, ouwe…. Ja, pleurisend weg van Amsterdam…. Zij is even douchen. Oh… daar komt ze alweer, ik moet weer aan de bak. Later hè, gap! Ik vertel je alles van de week!’ *Klik! Tuut-tuut-tuut!* Lees verder