Afgelopen week maakten we kennis met het fenomeen Hendrik Pieter de Jongh. Ik had nog nooit van de beste man gehoord, maar is hij is een Nederlandse voetbaltrainer in Zimbabwe. Nou ben ik weliswaar een groot voetbalfan, maar er gaan dagen voorbij dat ik de competitie in Zimbabwe niet goed volg. Hoe dan ook: afgelopen week ging er een filmpje viraal van deze man. Het was al een filmpje van een jaar oud, dus kennelijk zijn er meer mensen die de Zimbabwanese competitie niet zo goed bijhouden. De trainer, die zichzelf “The Champ” noemt, wordt na afloop van een belangrijke wedstrijd, die zijn team heeft gewonnen geïnterviewd. Hij doet dat in zulk onnavolgbaar next level steenkolen Engels dat er een ernstig vermoeden rijst dat we hier met de liefdesbaby van talenwonders als Louis van Gaal en Ruud Krol te maken hebben.
Zinnen als “I heur niet wat joe say. I can no anser gif als joe niet clear English speakt” en “Er komen er nog more” zijn slechts twee van de parels in zijn onnavolgbare interview.

Het zijn van die lichtpunten in deze donkere tijden. Toch nog wat te lachen en belangrijk: Henk Pieter de Jongh weet zelf ook wel dat hij zijn Engels op het AJLO (Alle Jezus Lager Onderwijs) heeft gevolgd en dus kon hij er zelf ook vrolijk om mee lachen toen hij hoorde dat zijn filmpje in Nederland zo massaal werd bekeken.  

En zoveel wordt er niet meer gelachen in ons steeds chagrijniger wordende landje.  Behalve dan door de man met de eeuwige glimlach op z’n porem, de man die voor de vierde achtereenvolgende keer is verkozen tot Minister-President: Mark Rutte. Het verraste me niet dat zijn partij weer met gemak de grootste werd. Nederlanders zijn nou eenmaal hardleers, maar het gekke is dat ik weinig tot geen VVD-stemmers ken. Wie stemmen daar dan allemaal op? Wat zijn dat voor mensen? Volgens Facebook heb ik 3293 contacten. Daar zitten onvermijdelijk een paar rechtse stemmers tussen, maar partijen als VVD, Forum voor Democratie en PVV zouden, als die malle Maurice de Hond in mijn FB-lijst zijn peilingen zou doen,  kleine splinterpartijen zijn. Allemaal 0 tot 1 of hooguit 2 zetels schat ik. De mensen in mijn wereld staan doorgaans aan de andere kant van het politieke spectrum. Het zijn mensen die doorgaans een wat socialere kijk op de samenleving hebben dan een boze boreale FvD- of PVV-stemmer. Ik sluit mensen overigens niet per se uit om een politieke voorkeur die niet de mijne is, tenzij het racisten zijn. Die zijn af.

Maar hoeveel VVD-ers ken ik? Wie houden die Rutte nou toch steeds op die stoel? Ik ken er maar heel weinig. Of zou ik een paar stiekeme VVD-ers kennen die er niet voor uit durven te komen en in het stemhokje keurig dat hokje ”Rutte” rood kleuren? Wonen ze niet in Amsterdam? Zouden ze er eerder voor uitkomen dat ze dwergenporno leuk vinden dan voor het feit dat ze VVD stemmen? Ik weet het niet.

De verkiezingsuitslag: ik had tegen beter weten in gehoopt dat het volk wat verstandiger was geworden, maar helaas. Deze uitslag is de liefdesbaby vol met haat van de immer klagende boze Nederlander en de “ikke ikke ikke en de rest kan stikken”-mentaliteit. We zullen het er weer mee moeten doen. Weer vier jaar naar die grijnzende VVD-kop kijken. Overal zag, las en hoorde ik geklaag over Rutte. Ook buiten mijn linkse bubbel. Je zou denken dat mensen dan wat wijzer en doordachter zouden stemmen, maar zodra de stemmen weer geteld zijn is Mark Rutte weer de man die het laatst lacht.

Onbegrijpelijk. Zelfs het Engels van Henk Pieter de Jongh is begrijpelijker. Henk Pieter zou zeggen: ”There ar wie mooi reddie wit! Wie ar ferrie heffie the lul. But i mien ferrie heffie! If joe no wat i mien.”     

En die ouwe Rodzooi heeft ook een nieuw boek uit: ”Het nut van een gebreide condoom”. Bestellen kan via [email protected] of via Facebook Rodney Rijsdijk. Voor €15,- kun je het boek ophalen in Amsterdam-Centrum of voor €19,50 stuur ik de PostNL-duif je kant op.