Eén van mijn meest favoriete films ooit, op gepaste afstand van The Big Lebowski, is Life of Brian, een parodie op het leven Jezus Christus. Een film uit 1979 waar toen al ophef over was, maar die je nu over geen enkel geloof meer kunt maken, want dan word je kop er af gehakt. Brian wordt per ongeluk aangezien voor de Messias en krijgt vele volgers die alles blind geloven wat hij zegt. De mooiste scène is als hij in het raam bij zijn moeder zijn volgers toespreekt. ‘You’re all individuals! You don’t need to follow anyone! You are all different!’ ‘I’m not’, zegt er dan eentje uit die massa. Een prachtscène en exemplarisch voor de massahysterie en het blinde geloof van gelovige mensen.

Tegenwoordig hebben wij, Nederlanders die de laatste twee decennia tot in het extreme gevoelig zijn voor massahysterie, een nieuwe Messias: Arjen Lubach. Een grappige gozer bij wie op het naamplaatje bij zijn deur ‘Aan de deur wordt geen snuitpaling gekocht’ staat. Dat is echt waar en ik kan het weten want ik heb post bij hem bezorgd, maar dit terzijde. Ik vind ‘Zondag met Lubach’ leuk. Prima redactie  erachter, Lubach als prima anchorman en onderwerpen waar je toch even over nadenkt als hij ze heeft behandeld. Een tikkeltje teveel van David Letterman afgekeken, maar vooruit.    Lees verder