Jaren geleden, het zal ergens in de jaren negentig geweest zijn, nam mijn maatje John mij mee naar zijn favoriete restaurant. Of althans, wat dan voor restaurant door moest gaan. We kwamen binnen in een rokerige bruine kroeg met vergeelde en gekrulde posters aan de muur. De kans dat we hier lekker zouden eten leek me ongeveer even groot als mijn kans op een date met Cameron Diaz. Ik verwachte er dus niet al te veel van, maar John zei dat hij hier al tien jaar kwam en dat deze tent echt fantastisch was. John’s grenzeloze enthousiasme over deze hut had volgens mij ook wel te maken met de allejezus lekkere serveerster die een van zijn vaste neukertjes was. Maar goed, ik moest nog overtuigd worden.