Beste Antonin Panenka,

panenka 7Rond de datum dat u die winnende penalty er zo legendarisch in stiftte tegen West-Duitsland waren mijn ouwelui mijn moeders verjaardag aan het vieren. Negen maanden later kwam ik luid krijsend ter wereld en kreeg de wereld er een nieuwe voetbalfan bij. Ik volgde vanaf dat ik een jaar of zes was letterlijk alles en ik hield dat hele alles ook bij in schriftjes. Een onvervalste statistieken-nerd, dat was ik. Over die penalty van u, bijvoorbeeld, wist ik als klein kind al alles te vertellen. Die encyclopedische feitenkennis die ik er van kleins af aan met militaire discipline heb ingestampt maakt dat mensen mij dezer dagen graag in hun team hebben als er voetbalquizzen zijn.

Zelf voetballen, dat is helaas een ander verhaal. Ik kan er niet veel van. Ik had een redelijk goed en zuiver schot in mijn rechtervoet, maar dat compenseerde mijn hopeloze gebrek aan snelheid en techniek bij lange na niet. Door dat zuivere schot, mijn enige wapen, mocht ik soms wel penalty’s nemen. Alleen speelde ik als ontstellend matige voetballer ook vaak in ontstellend matige ploegen die meestal in de verdrukking stonden en dus niet al te vaak in het vijandelijk strafschopgebied kwamen. Lees verder