Beste Edgar Davids,

Edgar DavidsOf moet ik Mister Davids zeggen, zoals jouw medespelers bij het Londense FC Barnet je moeten noemen? Weet je wat, ik houd het gewoon bij Edgar. We gaan lang terug  weet je en toen mocht ik je ook tutoyeren.

September 1995. Het was een lekkere warme nazomerdag. Onze eerste lesuren waren uitgevallen en samen met een klasgenote pakte ik tram 9 naar Stadion De Meer. Kijken naar de training van Europa’s beste club van dat moment, dat leek ons een mooie besteding van de ochtend. Er was nog een handje vol andere mensen die ook niets te doen hadden op de dinsdagochtend, waaronder de onvermijdelijke ouwe gepensioneerde mopperkonten die al sinds de oplevering van De Meer ach en wee stonden te klagen bij elke training. Al even onvermijdelijk was Hans Kraaij Jr. die het terrein van De Meer op kwam scheuren in zijn bolide en vrijwel meteen op ons afkwam. Het feit dat mijn klasgenote best een lekker wijf was zal in deze gerust hebben meegespeeld in het hoofd van Kraaij, die in die tijd vaker van vrouw dan van schone sokken wisselde. Hoe dan ook, Kraaij presenteerde destijds een wekelijks item over een voetballer. Daar maakte hij dan een grappig filmpje mee. Of wij ook mee wilden doen. Want hij ging een filmpje over jou maken. Vraag me niet meer wat de clou van het filmpje was, misschien weet jij het nog, maar we moesten met een paar mensen bloemen gooien in een open auto die langzaam over het terrein van De Meer reed. Jij stond in die auto, gekleed als koning, inclusief hermelijnen mantel. En je riep iets van: ‘Dank u mensen, dank u!’

Na afloop hebben we nog even gekletst, vermoedelijk omdat jij mijn klasgenote ook best een lekker wijf vond. We waren die schijtlollige Kraaij in elk geval snel kwijt toen jij je met het gesprek kwam bemoeien. En ik moet zeggen, het was best gezellig. Geenszins de nurkse en immer boze Davids die ik van TV kende. Gewoon, Edje uit Noord die gezellig een babbeltje met ons maakte. Leuke gozer, zo vonden wij.

We kwamen elkaar later ook nog regelmatig tegen. Niet dat jij me nog herkende, dat snap ik, maar ik heb nog regelmatig je jas aangenomen in de Melkweg of was toevallig ook recreatief bij dezelfde concerten  als jij aanwezig. We delen een voorliefde voor hiphop. Ik zag je vorige maand nog bij iets hiphopperigs in de Melkweg.

En hoe lomp en horkerig je ook was in interviews en hoeveel incidenten er ook rond jouw persoon waren: ik had een onmiskenbaar zwak voor de voetballer Edgar Davids. Eenmansleger op het middenveld. Jan Wouters 2.0, hiphopstylie. Onmisbaar in het grote Ajax van 1995 en later ook nog een mooi rijtje clubs alvorens Ajax je laatste grote club weer werd.

Inmiddels ben je veertig , je voetbalt nog steeds en je bent tevens de trainer van je club. In het Osdorp van Londen bij Barnet FC, ergens diep in de spelonken van het Engelse profvoetbal, ver weg van het klatergoud en de champagne van de Premier League. Dan ben je een liefhebber. Ik zag er vorige maand ook een reportage over. Leuk. De jongens kijken tegen je op, dat is duidelijk. Je hebt een paar cupjes meer gewonnen dan zij. Ze hebben dus al schier oneindig respect voor je. Sterker nog: ze zijn vermoedelijk al zo trots als een hond met zeven lullen dat ze de kleedkamer met jou mogen delen en dezelfde lucht mogen inademen. Dat wil je toch nog extra accentueren: je ploeggenoten moeten je ‘Mister Davids’ noemen, ook in het veld. Dat vind ik eerlijk gezegd al een beetje eng, maar je hebt nu ook weer iets revolutionairs bedacht: rugnummerhiërarchie. En dus speelt volgend jaar niet de  keeper met nummer 1 op zijn rug, maar jij. Je wilt er ook een trend mee zetten zei je nog. Ik ben eerlijk gezegd met terugwerkende kracht blij dat je niet meer in de Raad van Commissarissen bij Ajax zit. Ik moet er niet aan denken dat je zo’n pervers idee er bij Ajax door zou proberen te drukken. Alleen grote geesten of enge narcisten bedenken zulke dingen. Bij jou denk ik in dit geval helaas toch meer aan het tweede.

Wat een pathetische manier om respect op te eisen. Edgar, respect is als geluk: daar vraag je niet om, dat dwing je af. Ik denk dat je op deze manier meer respect van je ploeggenoten verliest dan dat je er mee wint. Het is maar een tip.

Met vriendelijke groet,

Rodney Rijsdijk

5 Comments

  1. Beste Rodney

    ik vindt dat je echt helemaal gelijk hebt
    wat een vreselijke man die Edgar Davids
    ik vindt tevens ook dat hij nooit maar dan ook echt nooit meer een stap de ArenA in moet zetten
    dit soort mensen hebben wij echt niet nodig binnen onze mooie club Ajax

    groeten Rik Hermsen

    Reply
  2. Top geschreven. Ik had het zelf niet beter kunnen verwoorden. Je moet toch wel heel erg met jezelf in de knoop zitten of een enorm minderwaardigheidscomplex hebben om op deze manier respect af te dwingen. Het is inderdaad een hele grote zegen voor Ajax dat de grote geest van Johan Cruijff ervoor heeft gezorgd dat o.a. Edgar Davids uit de toenmalige RvC geflikkerd is. Hij begint nu langzamerhand echt te zielig voor woorden te worden…

    Reply
  3. Geweldig stukje dit soort verzinsels hou je toch niet voor mogelijk. De voetballer Davids is mij (en met mij vele Ajacieden) nog altijd dierbaar, maar als mens een grote N0L!

    Reply
  4. Beetje jammer van de vergelijking met Osdorp 😉
    Voor de rest top en de welbekende spijker op zijn kop.
    Vraag me trouwens wel af of Edgar met de jongens doucht ,denk nl dat deze mnr zoveel omhoog gevallen is dat hij een eigen douche heeft .

    Reply

Laat een antwoord achter aan Danny Reactie annuleren