Mannen vechten nooit met mama

frank en carla van puttenHet is een beetje het verhaal van mijn leven: ik weet altijd alles als laatste van iedereen. Als twee mensen die ik ken blijkbaar al twee maanden de kalk van het plafond neuken met elkaar ben ik die sukkel die op een avond tegen een vriend zegt:
‘Zie ik A en B daar nou staan zoenen?! Dat geloof je toch niet!’
‘Rod, ze wonen al zowat samen, dat weet iedereen.’
‘Oh… eh… ja…. o.k…’

En zo las ik afgelopen week dus van het werkelijk ge-nia-le plan van de Braziliaanse club Sport Club do Recife: om het supportersgeweld te beteugelen zet die club tegenwoordig de moeders van de hooligans in als steward. Ik dacht iets heel nieuws te lezen, maar m’n gabber Marcel kende dit nieuws natuurlijk al weken.

Neemt allemaal niet weg dat ik dit echt een geniaal plan vind. Nou worden de meest lullige zaken tegenwoordig al snel ‘briljant’ of ‘geniaal’ genoemd en vaak vind ik het nogal overdreven, maar dit vond ik dus wel degelijk geniaal.

Want: ik heb een schat van een moeder, eerlijk waar, maar er zijn gebeurtenissen in mijn leven waarbij haar aanwezigheid gewoon niet gewenst is. Ik prefereer het dat mijn moeder niet aanwezig is als ik met 86 bier in mijn lijer door een stad zwalk terwijl ik keihard ‘Ik ben Gerrit en ik steel als de raven’ loop te zingen. En als ik dan, starnakel dronken, mijn tong in een dronken bui eens in een al even dronken mevrouw verstop moet ik niet nog dagen horen:
‘Is dat nu je nieuwe vriendinnetje?’
‘Mam, ik weet niet eens hoe ze heet en ik zou haar vandaag nog straal voorbij lopen en zij mij ook.’
‘Oh… nou… Het leek mij wel een aardig meisje.’

En ook bij het voetballen hoeft ze niet mee. Niet dat ik veel schokkende dingen doe, behalve een slootje bier drinken en flauwe grappen maken, maar toch, ik zou me geremd voelen.

En daarom is dat plan van die Brazilianen zo briljant. Wij mannen zijn allemaal suckers voor onze moeders. Geen enkele gozer, en zeker niet de stoere hooligan, wil voor z’n matties voor lul staan omdat z’n ouwe moedertje hem ineens toe snerpt:
‘Zeg, kom jij eens heel snel uit dat hek vandaan! Ja jij ja, grote lul! Ben je nou helemaal gek geworden? Zo heb ik je niet opgevoed, jongen! Wacht maar tot je vader hier van hoort, dan ben je nog niet jarig, pikkie. En leg die steen eens even netjes terug waar je ‘m vandaan hebt! Wat sta je die jongen daar nou uit te dagen? Ken je hem? Of is het alleen maar omdat hij voor die andere club is? Wat kinderachtig! Wees jij gewoon de wijste! Gewoon een beetje lief zijn voor elkaar,oké? En wat zijn dat voor gekke liedjes die jullie zingen? En moet je altijd zo veel roken en drinken? Ik heb je al zeker vier van die bloemenvazen naar binnen zien kachelen! Kan wel wat minder hè! Je moet morgen gewoon weer werken! Nou, je hebt geluk, mama is met de auto, dus je kunt mee terug rijden of ging je nog wat met die rare vrienden van je doen? Dat zijn toch geen jongens voor jou….’

Gevolgd door een ouderwetse oorvijg ten overstaan van je gabbers. En je slaat niet terug, want geen enkele echte vent slaat vrouwen, laat staan zijn moeder.

Geloof me: dat wil geen enkele gozer. En buiten het feit dat geen volwassen vent nog ‘gemoederd’ wil worden: geen enkele man wil zijn moeder ooit teleurstellen, wij zijn geboren ‘motherpleasers’. Diep in ons hart willen wij nog altijd dat onze moeders trots op ons zijn. En nee, dat is ze niet, als je met 86 bier in je pens lallend en brallend door de nacht zwalkt, dus beter ziet ze dat gewoon niet. Dat moeten we haar en onszelf niet aan willen doen.

Als ik in het Feyenoord-bestuur zat zou ik wel weten welk dreigement ik naar de harde kern zou sturen voor ze nog eens ergens de beest uit willen hangen.

Leave a Comment.