Terwijl Louis van Gaal in Noordwijk ‘Löffel an Löffel’ lag met zijn Truusje, Wesley Sneijder aan de Bosporus zijn Yolanthe nog maar eens besteeg en Tonny Vilhena in Rotterdam met zijn teddybeer stevig in zijn armpjes vastgeklemd in slaap viel stuurde de Braziliaanse bondscoach Luiz Felipe Scolari de volgende mail naar zijn internationals. Deze mail kwam via een Braziliaanse vriend van mij, die op zijn beurt weer bevriend is met een prominent lid van de Seleção, die ik beter niet bij naam noem, pardoes op de burelen van Rodzooi terecht. Ik heb ‘m even laten vertalen:

Geachte en verwachte leden van de WK-Seleção,

Tot jullie spreekt jullie bondscoach. Laat ik beginnen met het goede nieuws. Tijdens het WK, dat wij geacht worden glansrijk te winnen, MAG ER GENEUKT WORDEN!

Jawel!

Jullie zijn jonge kerels in de kracht van jullie leven en dus MOET er geneukt worden!

Dat mocht ik zelf vroeger ook graag doen, dus wie ben ik om jullie dat te ontzeggen? Ook al wordt dit het belangrijkste WK in de geschiedenis van ons land. Het enige verzoek is of het allemaal een beetje NORMAAL kan. Dus geen geplompzak, gehang in lampen, uitputtend gedoe met veel te veel vrouwen, gepoepstamp, acrobatische strapatsen, vogelnestjes, zelfpijperij of andere risicovolle perversiteiten, waarmee enig risico op schade  aan jullie dure ledenmaatjes kan ontstaan. Gewoon even een maandje risicoloos recht op en neer, een beetje zoals Ajax speelt. Bij voorkeur doen jullie dergelijke activiteiten met moeder de vrouw en niet met de eerste de beste kamermeid in een snollig rokje, want daar komt alleen maar gesodemieter van. Het lijkt me allemaal niet te veel gevraagd voor volk en vaderland. En nee, ik zal jullie vast geruststellen: ik kom niet langs om jullie te controleren. Waar zien jullie me voor aan? Voor een of andere Louis van Gaal of zo?    

Nee, ik ga uit van Blind vertrouwen. Haha, woordgrapje, zagen jullie ‘m?

Is dat begrepen, heren Neymar, Fred, Hulk, Jô, Silva, Luiz, Alves en weet ik veel wie ik allemaal nog meer selecteer?

Mooi. Dan staat niets ons in de weg om aankomende zomer die zeven potjes even te winnen en dan kunnen we JUICHEN! Shit, nou lijk ik wel een beetje op Van Gaal hè? Maar goed, wat ik maar wil zeggen: daarna kan ik eindelijk met pensioen en zijn we eeuwige helden. En dan mogen jullie voor mijn part alle viespeukerij die jullie maar uit willen halen uithalen. Zolang jullie maar met jullie takken van mevrouw Scolari afblijven, want anders krijgen jullie het met mij aan de wandelstok! Ha!

Tot slot eindig ik met een gedicht. Ja, ik weet dat ik nu net Louis van Gaal ben, maar ik heb net iets meer aanleg voor de dichtkunst. Hier, lees maar:

“De wereldtitel, niets minder wordt er van ons geëist.
Anders worden alle favela’s bij elkaar gekrijst.
Dus blijf allemaal heel
En speel geen linke spelletjes met je edele deel.
Wees een waardige Goddelijke Kanarie,
Groetjes, jullie eminente bondscoach, Luiz Felipe Scolari.”

De volgende ochtend ontwaakte Louis van Gaal in Noordwijk. Hij zette zijn laptop aan en met een druk op de knop zag hij direct het slaapritme van al zijn potentiële internationals. Hoe laat ze zijn gaan slapen, hoe laat ze  op zijn gestaan. Van Gaal ziet alles. Bij het kolommetje van Wesley Sneijder fronste hij zijn diepste frons en verzuchtte of Truus nog maar eens een heel erg sterke espresso voor hem wilde zetten. Hij is dat hele WK nu al spuugzat.