Beste Co Adriaanse,

adriaanseWat kunnen de tijden veranderen hè? Ik weet nog wel dat ik in 2001 heel erg boos op u was omdat u het waagde om de trainerscapaciteiten van Marco van Basten in twijfel te trekken. ‘Een goed paard is nog geen goede ruiter’, zo zei u en nogal wat mensen die ook maar iets met Ajax te maken hadden reageerde vol onbegrip, inclusief ik dus. Marco van Basten was immers één van de beste voetballers ooit, dus die zou die jonge gasten toch alles kunnen leren? Kom zeg. Maar ja, in die tijd dachten veel mensen ook nog dat Ruud Gullit een potentiële toptrainer was. Mijn god….. We wisten allemaal nog net dat de aarde rond was en niet plat, maar daar hield het dan allemaal wel zo’n beetje mee op.

Terwijl wij allemaal massaal geloofden dat ‘De Gouden Generatie’ van 1988 het trainersgilde zou gaan leiden bleken de meest succesvolle trainers toch vaak mannen die vroeger op het veld de waterdragertjes waren: Guus Hiddink, Dick Advocaat, Louis van Gaal en u onder anderen. Redelijke clubvoetballers die het niet per se van hun grote talent moesten hebben maar van inzet en hard werken.

Marco van Basten hoefde het als speler nooit van hard werken te hebben. Dat liet hij voor zich doen, vanzelfsprekend. John van den Brom die boven Marco van Basten staat, zoals nu? Ondenkbaar in zijn spelerstijd. John mocht Marco’s tas naar de bus dragen, als hij tenminste lief was geweest. Zoals Marco van Basten het later als trainer waarschijnlijk ook vanzelfsprekend vond dat iedereen zo goed kon voetballen als dat hij kon… Alleen bleek dat niet helemaal de waarheid in de eredivisie. Zoals het overigens ook geen waarheid was dat een uitkering een ton bedroeg, zoals Van Basten in zijn tijd als speler dacht.

Marco van Basten, als voetballer een held, als trainer een grap. Mijn held die door de mand viel als trainer…. De laatste keer dat ik zo gedesillusioneerd was, was toen mij werd verteld dat Sinterklaas niet bestond. De man die voor 35 miljoen aan miskopen binnenhaalde bij Ajax (waarvan ruim de helft voor Dikkie Sulejmani) en die tegen het einde van de competitie zelf ook wel inzag dat hij misschien (nog) niet goed genoeg was. Ja, dat hadden wij op de Vak 115 en omstreken ook al begrepen. Toch behandelde het publiek hem met veel coulance in vergelijking met welke andere trainer dan ook. Helden fluit je nou eenmaal niet uit. Van Basten hoefde slechts één keer een venijnig “Pannekoek!!” van één toeschouwer te slikken. We durfden Van Basten dus niet massaal uit te jouwen maar we zagen het allemaal: hij kon er geen kloten van.

Maar die uitspraak van u, over dat paard en die ruiter. Die kostte u in november 2001 dus mooi de spreekwoordelijke kop, terwijl u met Ajax bovenaan stond. Ongelooflijk als je er op terug kijkt toch?

Eergisteren kreeg u dan eindelijk uw officiële rehabilitatie en dan ook nog van het lijdend voorwerp zelf. Marco van Basten sprak tegen VI over zijn eveneens vroegtijdig geknakte trainerscarrière:

“Het leven van een hoofdcoach is gecompliceerd, moeilijk en stressvol. In het veld kon ik omgaan met de adrenaline, als manager was dat moeilijker. Je kunt niet zeggen dat een goede speler ook altijd een goede trainer zal zijn…”

Die laatste zin dus. Die moet u dertien jaar na dato toch deugd doen.

En als het lijdend voorwerp (wat Van Basten dus letterlijk bleek te zijn als hoofdtrainer) u na dertien jaar zijn mea culpa geeft, dan vind ik (al was ik tijdens zijn bondscoachschap al overtuigd van uw gelijk) dat ook ik als fan ook met terugwerkende kracht moet zeggen: “Sorry, mijnheer Adriaanse. U had destijds gelijk.”

Met vriendelijke groet,

Rodney Rijsdijk

2 Comments

  1. Uhm ja, dat had Don Marco zeker en passant mee kunnen nemen.

    Overigens heeft “Co uit Oud-Zuid” zelf geen glanzende trainerscarrière gemaakt en kan in het rijtje “De Mos” worden weggezet. Veel kwaliteit – dat wel – maar qua EQ “niet zó”……..

    Reply

Laat een antwoord achter aan Gerdo Hazelhekke / Gurdow Reactie annuleren