Beste Davy Klaassen

davy klaassenAls er één ding is dat men niet van Ajax kan zeggen is het wel dat jullie langzame leerlingen zijn. Want laten we eerlijk zijn, een beroerde wedstrijd spelen bij Cambuur Leeuwarden en dan toch nog winnen in de laatste minuut, dat is er eentje van onvervalste Italiaanse snit. Al is het dan maar op eredivisieniveau.

Op Champions Leagueniveau tikken jullie AC Milan tot twee keer toe helemaal naar Lala-land en maken jullie het niet af. Want hoe wanstaltig dat Milan ook voetbalt: ze zijn gewoon weer door met dat beperkte ploegje van ze. Dat de hele wereld schande spreekt van hun afbraakvoetbal interesseert ze geen ene spaghettisliert. Zij zijn door en wij niet en dus hebben zij het beter gedaan. Zo redeneren Italianen. Net zo opportunistisch als wij, alleen dan de andere kant op. Want wat als die kopbal van Poulsen er wel was ingegaan of als die omhaal van jou er in de laatste minuut wel was ingevlogen? Dan schrijft de Gazetta dat Abbiati een ouwe opa is met de motoriek van een houten trekpop, dat Nigel de Jong beter op karate kan gaan en dat die Ballottelli beter eens op z’n poten kan blijven staan en wat minder achter de wijven aan moet zitten. Geen land waar de scorebordjournalistiek fanatieker wordt bedreven dan in de laars van Europa.

Ajax was dit seizoen een beetje het Cambuur van de Champions League, net als de voorgaande drie seizoenen eigenlijk. Het pubertje dat zo graag met de grote mannen op stap wil. Gezellig mee zuipen in de kroeg of mee naar de paaldansclub. Ze willen zo graag. Maar zodra de grote mannen dan daadwerkelijk gaan stappen moeten ze toch thuisblijven.

Nou hoorde ik je onlangs in een interview, vlak na de prachtige zege op Barça, zeggen dat je misschien wel je hele carrière bij Ajax wil blijven. Ik vond dat aandoenlijk. Want hoe gemeend die uitspraak op dat moment misschien ook was: over een paar jaar heb jij het waarschijnlijk ook wel gehad met RKC-uit en NAC-thuis. Dan wil jij ook in een grotere competitie spelen tussen de grote mannen. Tegen een salaris waarvan de Klaassentjes tot in het tiende nageslacht goed kunnen leven. Kom op Davy, ik volg dat voetbalwereldje al langer dan dat jij bestaat, dus probeer me niks wijs te maken.

Ajax zal elk jaar dat kleine pubertje blijven als elk jaar de beste spelers weggaan. Frank de Boer heeft het elk jaar binnen maand of drie a vier weer op de rit, maar ook dat houdt een keer op. Dus, wat dacht je er van, Davy? Dat jullie als jonge talentvolle kern gewoon eens afspreken dat jullie minimaal drie jaar bij elkaar blijven en dan wellicht volgend jaar eens vanaf het begin gaan meeballen in die Champions League. En natuurlijk realiseer ik me dat ook die vraag natuurlijk volkomen belachelijk is, want als Viktor Fischer na volgend jaar een prachtige aanbieding van een van de Europese grote jongens krijgt dan is ie gewoon weg. Maar goed, voorlopig komt Fischer nog geen cornervlag voorbij dus die gaat voorlopig nergens heen, behalve misschien naar Emmen-uit met Jong Ajax als ie zo door blijft klootviolen.

Maar er staat nu dus een prachtige generatie met onder andere jongens als Daley Blind, Jasper Cillessen, Stefano Denswil, Viktor Fischer, Serero en jouw persoon. Blijf nog even een paar jaar samen spelen en zorg dan dat jullie allemaal als grote mannen binnenkomen bij je volgende clubs. En niet als een breedteversterking van het Cambuur van de Champions League.

 

Van deze schrijver is ook de verzamelde column-bundel ‘Kroegkronieken’ te koop, Amsterdamse kroegverhalen met ballen! Stuur een mailtje naar [email protected] of stuur een PB-tje aan de schrijver op zijn Facebookpagina dan schrijft ie er nog wat leuks in voor je ook!

1 Comments

Laat een antwoord achter aan Pieter Hofmann Reactie annuleren