Beste Nemanja Gudelj,

gudelj el ghaziIk zag twee heren pootjes scheren, oh het was een wonder. Hihihi hahaha, de hele wereld stond er bij en keek er naar. Nichterig zou ik het niet eens noemen. Ik zie niet in wat het scheren van jullie benen en dat wereldkundig maken via sociale media te maken heeft met jullie seksuele voorkeuren en bovendien moet iedereen lekker zelf weten met wie hij in bed stapt. Dus laten we elkaar geen mietje noemen, Nemanja, maar heel erg masculien is het natuurlijk niet om met El Ghazi samen te poseren met de dure beentjes in het scheerschuim. Ik dacht dat het niet erger kon na  de roze schoentjes, de geëpileerde wenkbrauwen en de haarbandjes, maar ik heb me weer eens hopeloos vergist in de ijdeltuiterij van de jonge hedendaagse voetballer. Lees verder

Rodney in de 21e eeuw deel 10: voetbal.

jan wouters paniniHoewel mijn ouwelui geen echte grote voetballiefhebbers waren werd ik al vrij jong gegrepen door het spelletje. En dat was in een tijd, midden jaren tachtig, dat het Nederlandse voetbal al jaren op z’n gat lag. Op clubniveau lagen de Nederlandse clubs vaak al voor de winter uit de Europese bekertoernooien en het Nederlands Elftal miste de WK’s van  1982 en 1986 en het EK van 1984. Het eerste toernooi dat ik me echt goed kan herinneren was WK86, het WK van Maradona. Iedereen op straat of het schoolplein wilde Maradona zijn. Ik ook, al zag ik zelf ook wel dat mijn voetbalkwaliteiten nou niet heel erg overeen kwamen. Ik kon er geen klote van. Lees verder