Rodweek #5 Uberhart

Het was op een rustige nazomerdag in 2010 dat de kersverse burgemeester van Amsterdam, Eberhard van der Laan, ons café plotseling kwam vereren met een bezoek. Dat hij en zijn gevolg in ons café belandden was niet geheel toevallig, want de hele club werd gechaperonneerd door opa Frits, de opa van mijn ex-vriendin. Opa Frits is een krasse tachtiger die nog steeds in allerlei ouderenraden zit en een drukkere agenda heeft dan ik. Een bekende verschijning in de Kinkerbuurt. Een rijzige man die nog steeds met tamelijk stevige tred door de buurt loopt. Van der Laan en opa Frits woonden in de jaren 80 en 90 naast elkaar in Amsterdam-West, dus toen de burgemeester zijn eerste werkbezoek aan Oud West deed was het niet meer dan logisch dat opa Frits daar een begeleidende rol in zou spelen. En anders had opa Frits die rol trouwens zelf wel opgeëist. Op het Ten Kateplein aangekomen zei Frits: ‘Kom, Eberhard, we gaan hier even een bakkie koffie drinken, want hier werkt mijn kleinzoon.’ En opa Frits is zo’n man die je niet gauw tegenspreekt, dus wat er ook op het programma stond: eerst koffiedrinken bij mij.

De deur van het café zwaaide open en daar kwam de immer bescheiden opa Frits binnen met de burgervader aan zijn zijde. ‘Hey Rod, kijk nou eens wie ik heb meegenomen! M’n ouwe buurman!’ Hij stelde me voor aan de burgemeester. We maakten een praatje en even later stond ik 12 cappuccino’s te maken, want dat was wat het hele gezelschap dronk. De burgemeester kwam op mij over als een aardige vent. Een man met wie je gezellig in de kroeg zou kunnen zitten, hetgeen we op dat moment dus ook deden.

Na nog een rondje cappuccino ging het gezelschap er weer vandoor en de burgemeester bedankte mij voor de lekkere koffie. Opa Frits troonde zijn ouwe buurman Eberhard weer verder door de buurt en ik heb de man verder nooit meer in het echt gesproken.

Dat deed  Janine Abbring gisteren dus uitgebreid in Zomergasten. Ik vond het een prettig gesprek om te zien, dat is ook absoluut een compliment aan de presentatrice die hem de ruimte gaf. En wat ik door de jaren altijd vond, als ik Van der Laan op TV zag: wat een ongelooflijk sympathieke en oprechte man. Een man die geëmotioneerd raakte bij het zien van de beelden van Nouri en de samenkomst in Geuzenveld. Een burgemeester die verbinding tussen alle bevolkingsgroepen in de stad nastreeft en hoopt dat we ‘die lieve stad’ blijven.

Natuurlijk zijn er altijd mensen die het op politiek gebied niet met hem eens zijn. Het zal wel: ik heb te weinig verstand van politiek om daar echt een heel gefundeerde mening over te hebben. Daarvoor interesseert het me ook te weinig. Weer andere mensen vonden dat er zoveel mensen keken omdat de man nu zo ziek is. Dat vind ik zelf een wat zure benadering. Ik heb gisteren gekeken naar de mens Eberhard van der Laan en ik zag een bijzonder prettig mens. Janine Abbring sprak op het einde van het interview de hoop uit dat hij nog lang haar burgemeester zou zijn. Ik hoop dat vurig met haar mee. Ik zag een man met zo’n groot hart: eigenlijk zou hij gewoon Uberhart moeten heten.

3 Comments

  1. Je hebt het weer mooi verwoord Rodney! Misschien moet je je iets meer verdiepen in de politiek dan ben jij over tien jaar onze burgervader.

    Reply

Laat een antwoord achter aan Yvette Snijders Reactie annuleren