Vondelpark, dinsdagochtend

Amsterdam 2013 008Het is de eerste dag van het jaar dat ik mijn slippers uit de kast haal, mijn korte broek aantrek en koers zet richting het Vondelpark om mijn horecagrijze teint er eens af te branden. Ik loop het park binnen via het Kattenlaantje.

Waar zal ik eens liggen? Niet in de buurt van de speelvijver, dat zie ik al snel. Het is er nu al erg druk met spelende kinderen. Nou ben ik geen kinderhater, maar zo’n overdaad aan gekwetter en geschetter kan ik nog even niet velen om elf uur des ochtends.

Ik loop langs het Melkhuis, het openluchttheater, de vijver met de fontein en het Blauwe Theehuis en besluit om mijn strandlaken, of beter gezegd parklaken, uit te vouwen op het veldje achter het theehuis.

Vroeger lagen mijn vrienden en ik daar vaak in de zomer, precies op de plek waar ik nu lig. Lagen we weer uit te wasemen na een wilde nacht in de Korsakoff. Nog half levend…Lijkjes van de nacht. Het lijkt een eeuwigheid geleden, de tijd dat ik nog jong en lekker was en nog geen mannentietjes had. We hadden er meestal een stevig muziekje bij opstaan en ergens in de middag kwam Mike, de bierverkoper, langs met zijn koelbox vol koude lekkernijen. ‘Cold beer man! Mike is here! The bar is open!’ En voor een gulden vijftig kocht je dan een biertje en dan kwam alles weer goed met je die dag. Dat was in de jaren negentig.

Thans is het een warme dinsdagochtend in 2013. Het is nog niet heel erg druk, maar dat zal spoedig veranderen. Ik neem een slok cola. Geen Mike te bekennen. Zou Mike nog bestaan? Ik heb gelukkig ook nog helemaal geen trek in bier.

Vanaf mijn parklaken kijk ik tegen een vreemd object aan. Het staat midden in de vijver. Misschien staat het er al jaren, dat weet ik niet. Ik kom al jaren niet meer in dit gedeelte van het park. Het is puur toeval dat ik hier vandaag weer eens ben. Het vreemde object laat zich als volgt omschrijven: een blauw geverfd olievat waaruit een aluminium ladder steekt. Op de bovenste sport van de ladder staan twee zwarte rubberen laarzen.

Nou heb ik er geen verstand van, maar ik zal je een ding zeggen: het zou mij niet verbazen als dat vreemde object als kunst is bedoeld….

 

4 Comments

  1. Ik geloof dat Mike ongeveer 7 jaar geleden is verdwenen..
    Of het land verlaten, of overleden,
    want hij zag er de laatste paar jaar al niet zo goed meer uit..
    Maar dan ook echt helemaal niet goed!!
    Wel verkocht hij tot het einde nog steeds “cold beer..!!”
    En ik heb ze ook tot het eind van hem gekocht..
    Hoewel ik eigenlijk al meer dan 15 jaar geen bier meer drink.. 😉
    Was toen al ook voor mij jeugdsentiment..
    Wat jij nu weer heel mooi ophaalt..!

    Reply

Leave a Comment.