Ode aan de voetbalkroeg

gouden florijnEr gaat niets boven een voetbalkroeg. Je eigen voetbalkroeg wel te verstaan. De kroeg waar je jezelf op je vrije zondagmiddag, die altijd weer voelt als een zondagochtend, toch maar naartoe hebt gesleept met je brakke zaterdagnachthoofd. De bravoure van de nacht heeft ruim baan gemaakt voor een hoofd dat zo zwaar weegt als een medicinbal en waar je een moeizaam doch welgemeend ‘goedemiddag’ uitperst. Eerste biertje uitstellen met koffie, thee of een colaatje of gewoon maar meteen aan het bier?

Geen getrut. Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Harde bestraffing van de kater werkt altijd het beste, dus je vermant je.

‘Doe maar een biertje,’ zeg je tegen de barvrouw die de bekende retorische vraag stelt.

Je neemt plaats. De andere jongens uit de voetbalkroeg zijn er allemaal al. Je vraagt of er nog een pooltje is vandaag. Die is er. Inzet een knakie. Alle favoriete uitslagen zijn al genoemd, maar je doet toch mee. Misschien verrast je cluppie. 5-1 gok je. Kan zomaar, dus die vul je in en je tikt je 2,50 af bij degene die zich als penningmeester heeft opgeworpen.

De grappen aan de stamtafel gaan vlot. En het bier vanzelf ook wel weer. Tegen het einde van de eerste helft is de kater alweer als sneeuw voor de zon verdwenen en bestel je een rondje voor de tafel.

Einde wedstrijd. ‘Ze’ waren weer vreselijk, maar hey, lelijke overwinningen tellen ook en ‘we’ doen tenminste nog mee. Je hebt de pool weer niet gewonnen, maar ja, dat ben je gewend. Je bent acht bier verder en de bravoure van de nacht is weer terug.

Om 18.00, je hebt inmiddels een elftal plus een wisselspeler als aantal bier op, wankel je toch maar eens richting huis. Je zou er verstandig aan doen om maar eens wat goed voer in je lijer te gooien, bedenk je in een sporadisch helder moment. Het bodempje van een bitterbal en een paar nootjes bleek alweer een te zwakke dam tegen de ingenomen sloot bier, wanneer leer je dat nou eens een keer? Thuis flans je snel iets eetbaars in elkaar en precies om 19.00 plof je met je bord op schoot neer op de bank om Studio Sport te kijken. Te kijken naar de momenten die je in de voetbalkroeg gemist hebt omdat je het te druk had. Te druk met al die niet na te vertellen grappen. Je had er bij moeten zijn.

Van deze schrijver is ook de verzamelde column-bundel ‘Kroegkronieken’ te koop, Amsterdamse kroegverhalen met ballen! Klik hiero voor de link of stuur een PB-tje aan de schrijver op zijn Facebookpagina, dan schrijft ie er nog wat leuks in voor je ook!

2 Comments

Laat een antwoord achter aan Nico Reactie annuleren