Na drie dagen Ubud was mijn horecagrijze huidsteint er al er al afgebladderd en begon het langzaam maar zeker te transformeren in een mooie gebronsde teint. Tijd om dat proces te continueren aan het strand, dus op naar Kuta. De waarschuwingen die ik al had gekregen over Kuta bleken keiharde realiteit. Kuta is een toeristenhel. Tenzij je natuurlijk houdt van lange straten vol opdringerige verkopers die je proberen op te lichten, ranzige massagesalons waar minderjarige meisjes aanbieden je tussen je liezen te masseren en slechte karaokebars: boek dan vooral een trip naar Kuta. Lloret de Mar voor Australiërs.  

Omdat het te makkelijk is om slechts een afzeikstukje te schrijven heb ik ook nog wat goede punten over Kuta. We konden twee kanten op. Of richting de winkelstraathel die we standaard ‘Monkeystreet’ noemden of richting het strand. En eerlijk is eerlijk: het strand is er prima en ik heb ook in Kuta over het algemeen uitstekend gegeten. Helaas tellen uitgescoorde pluspunten niet dubbel, dus Kuta is kansloos uitgeschakeld in de race naar mijn volgende vakantiebestemming. De naam van die plaats begint niet voor niets met K.U.T.

Het hotel was verre van briljant, maar de mensen waren er vriendelijk en het eten was er best oké. Zoals overal op de wereld waren er ook hier veel Nederlanders. Els en ik gingen veel om met de beste glasblazer van Culemborg en met het gezin uit Baarn. Mensen die ik in mijn normale dagelijkse leven niet snel zou ontmoeten maar waar we veel plezier mee hebben gehad. De glasblazer bleek naast glasblazen ook uitstekend glazen leeg te kunnen drinken, dus dat werd mijn drinkebroer tot hij weer wegging en met het gezin uit Baarn gingen we regelmatig wat eten. De jongens van het gezin waren half zo oud als ik, maar we hadden onze liefde voor hiphop en Ajax als bindende factor. Toen Ajax tegen PAOK moest spelen zat ik met de jongens en hun vader om 3.00 ’s nachts langs het zwembad, met grote flessen Bintang binnen handbereik, te kijken via een stream.

Het hotel in Kuta was wel een perfecte uitvalsbasis. Als we even een paar dagen wilden ontsnappen uit Kuta middels tripjes naar de Gili-eilanden en Lembongan dan lieten we alle grote spullen in het hotel staan en gingen dan met een klein tasje waarin alleen het broodnodige zat op reis.

Met Bali ben ik zeker nog niet klaar, maar in Kuta heb ik werkelijk niets meer te zoeken. Het was een klassieke beginnersfout van iemand die nog nooit in Bali is geweest om Kuta te boeken. Gaat me niet meer gebeuren. Of laat ik het zo zeggen: ik speel nog liever naakt Twister met de heren van Voetbal Inside dan dat ik ooit weer naar Kuta ga.

Deel 1 gemist? KLIK HIERO!

Deel 2 gemist? KLIK DAARO!