De Dokter….

dokterEr zijn mensen die voor elk kuchje, elk plekje en elk pijntje, hoe miniscuul ook, naar een dokter gaan. Ik niet. Mijn been moet er half afliggen voor ik overweeg naar een dokter te gaan. Ik ga er eigenlijk altijd van uit dat dingen gewoon overgaan. En ik heb dus jaren het gelijk en het geluk aan mijn zijde gehad, dat dat ook zo was. Ik heb nooit wat. De laatste Dr. naar wie ik luisterde heette Dr. Dre…. Als huisartsen echt hun geld zouden moeten verdienen aan mensen als mij dan zouden ze geen dikke bankrekening hebben maar bij de voedselbank lopen… 

De laatste keer dat ik bij de dokter ben geweest was toen een van de artsen uit de praktijk met pensioen ging, al weer een jaar of tien geleden. Zijn gehele patiëntenbestand kreeg een uitnodiging om een glaasje sjampoepel te heffen met de afscheidnemende dokter. Dat kon ik natuurlijk niet afslaan. Ik proostte en wenste de dokter veel geluk met zijn welverdiende vrijheid. Mijn vriendelijkheid werd op prijs gesteld, maar ik gaf mijn gelukswensen aan de verkeerde dokter…. ‘U moet die meneer daar hebben…’

Zo goed kende ik mijn dokter dus…

Onlangs was ik wezen zwemmen. Gewoon bij een vriend voor de deur. En hoewel ik van sterrenbeeld vissen ben, ben ik geen begenadigd zwemmer. Toen ik de overkant van de gracht had bereikt trok ik me op aan een steiger. Dat ging al niet makkelijk, maar onder water had die steigerpaal een paar vervelend uitstekende puntjes waar ik met mijn voet tegenaan kwam. Teruggezwommen naar de overkant alwaar ik constateerde dat mijn voet bloedde. Niks ernstigs. Droog gedept en daarna nog een paar keer het water ingegaan.

En de anderhalve week daarna nog een paar keer. En ook gewerkt. De wondjes zaten er nog wel, maar die zouden vanzelf wel weggaan. Zoals gewoonlijk.

Nee dus. Eergisteren begon de voet ineens pijnlijk te voelen, maar niet in de mate dat ik vond dat ik daar wat mee moest doen. Gisteren was het al iets erger, maar ik ben ’s ochtends gewoon een rondje over de markt gaan lopen en voerde lopend terug naar huis de huisdieren van vrienden die op vakantie waren. De pijn in de voet werd al wat zeurderiger.

Ik ging maar eens even op de bank liggen met een tijdschrift.

Toen toch nog even boodschappen gedaan, want dat gaat nou eenmaal ook door en die wandeling die ik normaliter in drie luttele minuutjes fluitend afleg leek nu wel te voelen als de Elfstedentocht van 1963. Hier was toch iets niet goed…. Mijn linkervoet was dik en een stuk groter dan mijn rechtervoet, zo zag ik. Ik overwoog toch maar om maandag misschien eens een dokter te bellen. Niet direct. Het was ook al 16.00.

Eenmaal weer thuisgekomen weer op de bank geploft. Vriendin belde vanaf haar werk om te informeren hoe mijn dag was. Ik vertelde haar over de steeds pijnlijker wordende situatie en zij sommeerde me om gelijk een dokter te bellen. Na eerst nog wat tegengesputter mijnerzijds (voor de rest ben ik niet eigenwijs) besloot ik dat het misschien toch wel verstandig was om te bellen. Ik moest alleen zijn nummer nog even zoeken, want dat had ik ook nergens meer. Gelukkig kon ik gelijk bij de dokter terecht. Die constateerde naast een vrijwel blanco medisch dossier dat ik een bacteriële infectie had opgelopen en dat die toch echt behandeling vereiste. Ik kreeg een gekoeld verbandje en een recept dat ik gelijk bij de apotheek op kon halen.

Het lopen ging ongeveer met de minuut achteruit. Lucille Werner liep als een jonge hinde in vergelijking met mij. En bij mij in de buurt woont een man met X-benen, die loopt heel ongelukkig, maar die haalt me nu ook lachend in. In de avond was het echt over. Van de bank naar het toilet lopen was hels.

Vandaag begonnen met mijn eerste antibioticumkuur in 37 jaar…. En zo zit ik niet met een biertje in mijn hand te kijken naar de bootjes op de Gay Parade, maar thuis met een pijnlijke poot op een stoel. Met een heerlijk kopje thee binnen handbereik, daar alcohol het genezingsproces niet bevordert. Dat dacht ik wel altijd, dat alcohol alle bacteriën doodde, maar dat is toch niet helemaal zo.

Dus…. Komende week dan maar de grote alcoholvrije bieren test doen! Kom maar door met uw tips….

3 Comments

  1. Van de Nederlandse is eigenlijk alleen wieckse witte 0.0 te pruimen. Je kan beter je heil over de oostgrens zoeken. Er zijn prima alcoholvrije weizenbieren.

    Reply
  2. Leuke site. Ik ben een vriendin van je ‘schoonmoeder’, die mij op je site attent maakte.
    Eén ding moet me van het hart. ‘Mensen als mij’ vind ik een hele storende taalfout..

    Reply

Laat een antwoord achter aan Hullu Reactie annuleren